Loading...

Witchfyre - Grimorium Verum

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 24-08-2018

Tracklist

01. Devil's Child
02. Lord of the Underworld
03. No Rest For the Witched
04. The Guardian of the Dead
05. Behind the Wall
06. Night Hunter
07. Queen of the Night
08. Samhain

Witchfyre, dat ziet er toch uit als een heerlijk oubollige naam. Toch gaat het hier over een nog vrij nieuwe band uit Spanje. Opgericht in 2011 debuteerde de band in 2014 met de EP Legends, Rites and Witchcraft (voorafgegaan door de single Banshee). Daar is nu een opvolger van verschenen, een full length album met de titel Grimorium Verum. Overigens is het album al in 2016 opgenomen, maar heeft een paar jaar op de plank liggen wachten op een degelijke release.

Zo oubollig als de bandnaam zich doet aanzien, zo is wel degelijk ook de muziek van de Spanjaarden. Weggelopen uit de begintijd van de heavy metal (de eerste helft van de jaren '80) en willekeurig geplant in 2018, zo klinkt het ongeveer. De aanwezige muzikanten lijken me ook geen jonkies meer. Opvallend genoeg zie ik bij vier van de vijf bandleden dat ze een verleden hebben bij Dantalion, en dat is toch een band met een hele andere muzikale insteek (denk daarbij aan atmosferische doom/death metal).

Mercyful Fate is een vergelijking waar ik af en toe aan moet denken, zeker wanneer zanger Emi wat onvast de hogere regionen opzoekt (No Rest For the Witched). Ook de vele wisselingen tussen het spierballen-middentempo en uptempo stukken doen wel daar aan denken. En ook qua sfeer tracht men de wat occulte thematiek te benaderen (ook de albumtitel hint naar het occulte), al vind ik Witchfyre niet echt boosaardig klinken. Ik haast me er echter bij te zeggen dat Witchfyre niet het niveau haalt van de Scandinavische klasbakken; al is het zeker niet slecht wat de Spanjaarden brengen.

Verder zijn de vergelijkingen uiteraard te vinden in de NWOBHM. Wat ontbreekt zijn trouwens de typerende twin-gitaar-partijen, daar waagt Witchfyre zich blijkbaar liever niet aan. Desalniettemin zijn er hier nog genoeg degelijke gitaarsolo's te horen. Liever grossieren de muzikanten in de al even typerende galopperende ritmes (Behind The Wall). Naar het einde van het album toe krijgen we ook nog wat speed metal uit de oude school voorgeschoteld (Night Hunter, Samhain) dat het authentieke, primitieve gevoel versterkt.

Niet alleen qua sfeer, ook wat betreft productie en geluid waan ik me dan ook helemaal teruggeschoten in de tijd, zo'n 35 jaar ongeveer. Afijn, de boodschap lijkt me duidelijk: liefhebbers van authentieke jaren '80 metal hebben er met Witchfyre weer een leuk bandje bij. Hou je echter van hedendaagse metal, laat deze band dan vooral voor wat het is.

Emi Ramírez - Vocals

Luis O’ Witchfield - Guitars

Andrés Gonzalez - Guitars

Pablo G. War - Bass

J. M. Villaverde - Drums