Loading...

Grindbashers / Tersanjung13 - Grind The Bastards

Gepost in Reviews door Gerben Mol op 13-03-2011

Tracklist

Tersanjung13:
Polusi Sebuah
Collapse
Global Warming
Stupid Sensation
Jangan Lakukan Dirumah
Dance Of The Freaky Circle
Land Of The Dead
Angkuh
Grindbashers:
Means Nothing
Carotid Cutter
Stairwell To Hell
Emaciated
Resignation, Not Salvation
Naive Belief
Pissed Atheist
Wish Justice
Sick Fanatics
Religion Means Oppression
Propaganda
No Future For Sure
Crap Trap
21st Century Slavery
Clean Their Scene
Soon Moonlight

Dit is mijn eerste review voor Wings of Death, de vraag was om deze split eens aan een kritisch onderzoek te onderwerpen. Dat heb ik dus gedaan. Te beginnen met Tersanjung13 uit Indonesië. Deze band is voor mij nieuw, ik heb even wat research gedaan op het internet, maar het enige wat ik aan informatie kon vinden was geschreven in een voor mij onbekende taal. Wel ben ik erachter gekomen dat de band in 2008 een split CD heeft uitgebracht met Cruel Execute en in 2010 met Arroyo. De oudste foto’s die ik heb gevonden waren van 2006 dus laten we er voor het gemak maar van uit gaan dat de band minimaal 5 jaar bestaat.

Het kwartet maakt agressieve grindcore, dat is een ding dat zeker is. Zelf profileren ze zichzelf als zijnde punkrockers, wat we ook zien bij bands als Yacopsae. Nou, in mijn ogen (en oren) is dit grindcore. Het eerste dat me te binnen schoot toen ik deze plaat hoorde was Rot, de Braziliaanse grinders die we al kennen sinds mid jaren 90. Thuis verder luisterend moest ik steeds aan het Japanse 324 denken. Al met al niet veel spectaculairs, veel blastbeats en simpele ABABABC gestructureerde tracks. De sound van deze acht tracks is door Fredde Kadett nog wat opgefrist heb ik begrepen, klinkt wel lekker old school. Het oude Terrorizer meets 324 gevoel. De lyrics zien er sociaal-kritisch uit zoals we dat tegenwoordig gewend zijn van bands die zichzelf punkrockers noemen, nu moet ik er bij vermelden dat de meeste teksten in de zelfde voor mij onbegrijpelijke taal zijn geschreven.

Na een kwartiertje is het tijd voor de Zwolse formatie Grindbashers. Het gaat hier om een nog relatief jonge band die zich heeft gevormd rond Herrie, inderdaad dezelfde Herrie die verantwoordelijke is voor deze release. Eind 2007 besloot hij te stoppen als zanger van de brute deathmetal band Iniuria, dat voortkwam uit de legendarische grindcore-formatie LD’50. Iniuria werd te veel Deathmetal voor Herrie en zodoende is hij op zoek gegaan naar een paar rekkels om old school grind te maken. Herrie is hier wel aardig in geslaagd met Mathieu (Departure, Carnal Leftovers) als stabiele medestrijder. De drummers worden bij bosjes versleten. Na Micha (ook Carnal Leftovers) en Maarten (?) is er nu plaats gemaakt voor Clemens (Cliteater, As Empires Fall). Op deze release staan enkel tracks met de eerste twee drummers, en bevat een zestiental tracks die in het zelfde aantal minuten door je speakers knalt. Het zijn tracks van de opname-sessies bij Fredde Kadett die niet gebruikt zijn voor Grinbashers’ vorige releases Songs Of Suicide, Words Of Death en Mine Own Redeemer.

De sound van Grindbashers is een stuk voller dan die van Tersanjung13. Jammer is het dat de gitaren maar enkelsporig zijn opgenomen, maar ‘da’s grind he!’. Eigenlijk als je het niet weet of er niet op let is er qua drumwerk niet zo veel verschil te horen tussen Micha en Maarten, wel grappig. De tracks zijn zoals we gewend zijn; simpel, kort, hard met af en toe een ontzettend lang en saai bas-intro. Agathocles, de band die Herrie volgens mij het meest heeft geïnspireerd door de jaren heen, kan hier een puntje aan zuigen! Vet! Als je visite hebt die je weg wilt hebben maar die maar blijft zitten en je bier op zuipt en je zet daarvoor deze tracks van Grindbashers op, ben je geheid nog meer bier kwijt want je gasten willen alle tracks luisteren en het tekstboekje er bij pakken om te kijken waar deze band voor staat: grindcore! Her en der zal je horen dat sommige tracks eigenlijk niet helemaal lekker eindigen, wellicht is om die reden gekozen deze tracks niet op de vorige releases te zetten. Hier staan ze wel op en da’s toch ook grind he!

Grindbashers is regelmatig te vinden op een festivalletje of ergens in een stoffig kraakpand. Als je in de buurt van zo’n gig bent is het wel de moeite waard om ze eens te checken. Al met al een mooie release, ik ben benieuwd naar de aanstaande Grinding Dutchmen full-length van Grindbashers.