Blindead - Affliction XXIX II MXMVI

• BandBlindead [PL]
• TitelAffliction XXIX II MXMVI
• Release datum2011
• LabelMystic Production [PL]

Tracklist

I. Self-consciousness is desire and
II. After 38 weeks
III. My new playground became
IV. Dark and Gray.
V. So, it feels like misunderstanding when
VI. All my hopes and dreams turn into
VII. Affliction XXVII II MMIX

Blindead is al in 1999 opgericht als nevenactiviteit voor Behemoth gitarist Mateusz Smierzchalski. Na het verstrijken van een paar jaren begon het project steeds serieuzere vormen aan te nemen, en met het uiteindelijk bereiken van een stabiele line-up is er sprake van een heuse band. In 2006 (Devouring Weakness) en 2008 (Autoscopia/Murder in Phazes) werden al twee albums uitgebracht alvorens in 2010 een deal werd getekend met het eveneens Poolse Mystic. Dat jaar stond dan ook in het teken van het werken aan een behoorlijk prestigieuze conceptplaat, waarvan Affliction XXIX II MXMVI het resultaat is.

“Self-consciousness is desire and after 38 weeks my new playground became dark and gray. So it feels like misunderstanding when all my hopes and dreams turn in to affliction XXVII II MMIX”. Deze zin krijg je als je de zeven songtitels van het album achter elkaar zet. Derhalve lijken me die titels een wat geforceerde keuze en hanteren we beter I tot en met VII. Het geeft daarentegen wel duidelijk aan dat we dit album als geheel moeten zien, en zeker niet als een verzameling losse tracks. Dat is dan natuurlijk ook het principe van een conceptplaat, dat door Blindead dus in alle facetten wordt benadrukt. Het concept behelst overigens de wereld en gedachten van een autistisch meisje. (Bij mijn promo exemplaar bevinden zich echter geen teksten, dus ik baseer mij op de algemene info die het label mij hierbij verschaft heeft). Dit lijkt zich prima te lenen voor de muziek die we te horen krijgen, met associaties als het leven in een eigen wereldje, ongecontroleerde activiteit, onrust in het hoofd en ga zo maar door. Het kan leiden tot een interessant muzikaal concept.

Het hele album ademt een ingehouden, dreigende sfeer. De basis van de muziek wordt gevormd door postmetal met stevige, repeterende riffs en hard, beukend drumwerk, verder voorzien van loops, samples en (keyboard)effecten, en regelmatig vervormde stemmen naast de “gewone” zang (grunt). Deze diversiteit lijkt mij zeker te passen in het verhaal dat Blindead wil vertellen. De variatie is op het album sowieso goed verzorgd, doordat regelmatig wordt afgewisseld met industrial (drums/percussie) invloeden en soundscapes die voor de nodige rustpuntjes zorgen. Ook elementen van doom en sludge zijn te vinden op het album. Dat de muziek in eerste instantie niet eenvoudig te doorgronden is rechtvaardigt meerdere luisterbeurten. Gezien het veelzijdige en gelaagde karakter van het album lijkt me dat geenszins bezwaarlijk.

De zeven relatief lange nummers, nagenoeg zonder pauze, nemen de luisteraar mee in deze (fictieve) beleefwereld van Blindead. Angst moet je daarvoor niet kennen, noch voor het muzikale avontuur, noch voor de beklemmende sfeer die daarmee wordt opgeroepen. Ikzelf ben er na een paar keer luisteren nog niet helemaal uit of ik het album nu wel genoeg gehoord heb, of dat er nog meer uit te halen valt. Dat het een groei-album is staat hoe dan ook als een paal boven water. Maar zelfs als het eerste het geval is, scoort Affliction XXIX II MXMVI nog altijd een voldoende. Ik ben de eerste om toe te geven dat ik puur op basis van de muziek het concept niet kan doorgronden, dit lijkt mij echter geenszins een bezwaar om tot beluistering over te gaan. Het zal naar mijn mening uiteindelijk de moeite waard blijken.