The Mountain Man - Bloodlust

• BandThe Mountain Man [CA]
• TitelBloodlust
• Release datum25-03-2016
• LabelEigen beheer
• PromotorAsher Media Relations [CA]

Tracklist

01. Bloodlust
02. Open Graves
03. Backhand of God
04. The Great Decay
05. Ghost

The Mountain Man is Vancouver's ruigste buitenshuis-metalband. De band zorgt voor een gevarieerde mix van keiharde muziek, een eerbetoon aan Sasquatch (Bigfoot) door middel van verpletterende riffs, donderende drums en rauwe, schreeuwerige vocalen. Deze band is 'all Canadian', en viert kamperen, bier, en bovenal energieke metal. De bandleden gedragen zich als ware mannen uit het woud, afgesloten van de menselijke beschaving, met alleen hun instrumenten als uitlaatklep. Bloodlust is de debuut-EP, die net uit is.

Naast energiek en rauw is de muziek ook behoorlijk groovend, het valt niet mee om hier stil bij te blijven zitten (Backhand of God). Om er een specifiek labeltje op te plakken wat voor genre The Mountain Man nou eigenlijk speelt is nog best lastig, omdat er vanuit verschillende invalshoeken wel wat te horen is. Ik hoor southern/groove metal, moderne hard/metalcore (Bloodlust), maar ook wel wat doom (afsluiter Ghost, Backhand Of God) en stoner invloeden. Bands die als invloed worden genoemd lopen dan ook uiteen van The Black Dahlia Murder via Crowbar, Gojira en Lamb of God tot aan zelfs Black Sabbath. Een bijzonder mengseltje wel. En vooral explosief ook.

De geluidsuitbarstingen gaan door merg en been, hard en gemeend; en dat geldt dan vooral voor de maniakale screams. En nee, ik overdrijf echt niet. Af en toe gaan tempo en volume even naar beneden, maar eigenlijk alleen als aanzet tot een nieuwe uitzinnige passage of ranzig beukstuk. Dynamiek, inderdaad, dat heeft The Mountain Man heel goed begrepen. Zelfs de hardste passages uit de vijf tracks houden je zo in z'n greep.

De rauwe metal van The Mountain Man is behalve dat dan ook zwaar en intens. Gojira is dan toch de naam die bij mij het meest blijft hangen als vergelijking. Luister maar eens naar opener en titelnummer Bloodlust, en het navolgende Open Graves, hoe de flitsende gitaarlijntjes op bijna melodieuze wijze het hard beukende ritme compenseert. The Mountain Man brengt metal voor echte kerels, zoals zijzelf, ik hoor het ze bijna denken.