Monster Magnet - Mindfucker

• BandMonster Magnet [US]
• TitelMindfucker
• Release datum23-03-2018
• LabelNapalm Records [AT]
• PromotorHard Life Promotion [NL]
• Genre Hardrock, Psychedelische rock, Stoner

Tracklist

01. Rocket Freak
02. Soul
03. Mindfucker
04. I'm God
05. Drowning
06. Ejection
07. Want Some
08. Brainwashed
09. All Day Midnight
10. When The Hammer Comes Down

Monster Magnet ontdekte ik ooit bij toeval (Dopes To Infinity, 1995) en wist ik vervolgens razendsnel te waarderen (Tab, 1991, Spine Of God, 1991, Superjudge, 1993). In 1998 (Powertrip) volgde het commerciële succes, niet in de laatste plaats met dank aan de over the top video voor het nummer Space Lord, dat op MTV in een gekuiste versie de nodige aandacht kreeg.

In de jaren die volgden blonk de band slechts uit in herhalingsoefeningen en inspiratieloze albums; met ook een persoonlijke teloorgang van bandopperhoofd Dave Wyndorf als gevolg of ingrediënt. Van het voorlaatste studio-album Last Petrol (2013) was ik - hoewel het een bescheiden terugkeer liet horen naar vroeger tijden - niet direct onder de indruk. Van nieuweling Mindfucker, die eind maart is verschenen, had ik dan ook al niet meteen hoge verwachtingen.

Al moet ik wel eerlijk bekennen dat Monster Magnet nooit een echt slecht album heeft afgeleverd, vind ik ze gewoon niet allemaal sterk. Dat de beginperiode nooit meer een vervolg zal krijgen, het zij zo; maar van gemakzucht durf ik de band op een aantal albums toch wel te betichten. Pluspunt daarbij is wel dat dus constant een zekere kwaliteit hoorbaar is; maar belangrijker dat de band altijd ten volle herkenbaar klinkt. Juist dat eigen geluid maakt Monster Magnet nog altijd tot wat het is.

Qua persoonlijke smaak vind ik het dan nog altijd jammer dat de band al jaren meer inzet op pure heavy rock, in plaats van de psychedelische en stoner-insteek van 'vroeger'. Met het eerste kwartet nummers, Rocket Freak, Soul, Mindfucker en I'm God laat Monster Magnet vooral horen een degelijke, harde rock'n'roll band te (willen) zijn. Het rock en scheurt allemaal lekker weg, en met titels als Mindfucker en I'm God zal wel weer de nodige aandacht gegenereerd worden, maar ik vind deze muziek voor een band van dit kaliber te obligaat. Begrijp me goed, ik vind vooral die laatste twee nummers echt niet slecht, maar ik vind dat deze band beter kan. Nou ja, ooit kon.

Ook verderop vind ik nummers als Ejection (Hawkwind cover), Want Some en Brainwashed getuigen van een zeker muzikale bloedarmoede, ofwel gebrek aan inspiratie. Ik veer pas op bij tracks als Drowning en de twee afsluitende nummers All Day Midnight en When The Hammer Comes Down (en eerder genoemde I'm God), die bij vlagen wel het typerende, mysterieuze psychedelische sfeertje laten horen dat Monster Magnet uit ten voeten uit herkenbaar maakte.

Onder de streep blijft er dus ongeveer een half goed album over, en een half album aan minder spannende tracks. En omdat het hier gaat over Monster Magnet zullen ze er wel weer mee weg komen. Tegenwoordig zie ik de band liever live, omdat de band op het podium nog een shitload aan ouder materiaal laat horen. Op CD is de band al lang niet meer zo interessant. Ik denk dat de beste nummers van de twee laatste albums samen een prima album hadden opgeleverd, de rest is redelijk overbodig.