Loading...

Bodyfarm - Bodyfarm EP

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 23-05-2010

Tracklist

01. Into Battle (intro)
02. Bodyfarm
03. Final Redemption
04. Heartraped
05. Slaves of War

Een Bodyfarm is een onderzoeksinstelling waar wordt onderzocht hoe de lichamen van overleden mensen ontbinden. Deze lichamen worden in verschillende omstandigheden neergelegd. Sommige gewoon in het open veld, andere geheel of gedeeltelijk begraven, al dan niet bedekt met iets. Door de lijken te onderzoeken, hopen forensisch onderzoekers steeds beter te kunnen bepalen hoe lang een gevonden lijk al ergens ligt. Dit klinkt op zich al als een leuke inspiratie voor veel metal bands.

Bodyfarm is dan ook niet geheel toevallig de naam van een nieuwe, want pas sinds vorig jaar zomer actief, death metal band uit Amersfoort. De band is gestart door Thomas (gitaar/vocals) en Quint (drums), zij vormen het creatieve brein van de band. Als bron van inspiratie voor een van de eerste songs diende inderdaad het hierboven beschreven verschijnsel, wat daarna leidde tot de naam van de band. Nu, eind mei 2010, is het dan tijd voor het eerste muzikale levensteken van Bodyfarm: een titelloze EP in eigen beheer. En er is serieus werk gemaakt van dit product: vier goed geproduceerde tracks plus een intro sieren het schijfje, met dank aan Harry van Breda en zijn Oerknal Studio's.

In weerwil van de brute beschrijvingen hierboven gaat dat niet helemaal op voor de muziek van Bodyfarm. Bij in ontbinding verkerende lijken en rottende lichamen denk je toch al gauw aan extreme death/grind, dat speelt Bodyfarm zeker niet. De band hecht waarde aan een goed verzorgde productie en een clean helder geluid. Gelukkig gaat dat niet ten koste van de agressie in de muziek, dus verwacht harde snelle death metal met een groovy, catchy inslag. Hoewel er old school death gespeeld wordt laat de productie horen dat Bodyfarm met twee benen in de tegenwoordige tijd staat.

De EP opent al meteen verrassend, laat ik daar verder maar niets over melden om het effect van verrassing niet te bederven. Het eerste echte nummer, Bodyfarm natuurlijk, zet vervolgens de toon voor wat we van deze band kunnen verwachten. Het gaat traag en zwaar van start, om daarna om te slaan in een klassieke death metal stamper, snel en meedogenloos. Strakke riffs, dito drumwerk en een brute grunt maken het geheel helemaal af. Final Redemption gaat vervolgens op dezelfde voet verder, enerzijds traag en zwaar, goed afgewisseld met snelle en groovy headbang stukken. En na het overwegend snelle Heartraped en het juist weer wat langere tragere Slaves of War is deze EP helaas alweer voorbij.

Bodyfarm maakt het de luie recensent zoals ondergetekende wel erg gemakkelijk door in hun bio al te vermelden dat ze geen band zijn die op zoek is naar vernieuwing binnen het genre. Ik hoef dan ook mijn gebruikelijke riedeltje over originaliteit gelukkig een keer niet af te steken. Het doel is om no-nonsens muziek te maken, zonder allerlei opleukerij die het genre interessanter zouden moeten maken. Het naar eigen inzicht in te vullen speelplezier staat voorop, en dat lijkt op deze EP prima te zijn gelukt. Vier nummers, er door heen gerost in nog geen kwartier, is dan ook eigenlijk te kort. Behalve deze korte speelduur is er wat mij betreft nog maar een puntje van kritiek: Het geluid had wat bruter/lomper gemogen, de productie is nu wat te braaf. Maar zoals al eerder gezegd: het is aan de band om voor dit geluid te kiezen. Verder ben ik benieuwd hoe het Bodyfarm op het podium zal vergaan.

Thomas Wouters - gitaar, zang

Quint Meerbeek - drums

Harry van Breda - bas