Mass Worship - Portal Tombs

• BandMass Worship [SE]
• TitelPortal Tombs
• Release datum04-02-2022
• LabelCentury Media Records [DE]
• Genre Deathmetal, Sludgemetal

Tracklist

01. Specular Void
02. Portal Tombs
03. Revel In Fear
04. Orcus Mouth
05. Unholy Mass
06. Dunes Of Bone
07. Scorched Earth
08. Empyrean Halls
09. Deliverance

Heavy riffs out of the Scandinavian darkness

Opgericht in 2018 kwam Mass Worship al snel (2019) met een zelfgetiteld debuutalbum. Stevig geworteld in de Swedeath-traditie blijkt deze omschrijving toch net wat te karig. Het tweede album Portal Tombs zal wat dat aangaat wel de nodige verdieping laten horen. Want de post-hardcore / sludgy invloeden zijn echt niet meer te missen. Of is het een meer zwartgeblakerde atmosfeer die over de muziek waart?

Alsof de bandleden zelf al niet genoeg naamsbekendheid hebben, heeft de band ook nog eens de nodige gasten opgetrommeld. Het eerste nummer en titelnummer van de band, Portal Tombs, bevat gastvocalen van Mark 'Barney' Greenway (Napalm Death). Op nummer vier Orcus Mouth zijn ​​Jonas Renkse van Katatonia en Jonas Stålhammar van At The Gates te horen. Het feit dat deze zwaargewicht muzikanten genoeg in Mass Worship geloven om gastvocalen aan deze schijf te geven, spreekt boekdelen over hen en deze plaat.

Qua atmosfeer vindt de luisteraar zich terug in Mastodon- en Meshuggah-achtige atmosferen. Lekker lomp, a-ritmisch hakkend, niet gericht op snelheid, bij vlagen laag-gestemd en aangenaam dissonant of op z'n minst schurend; dit alles voorzien van wel hele boze zang. En dat dan gecombineerd met een Zweeds groovend old school death metal-sausje. Verpakt in dat lekkere smerige geluid dat dat laatstgenoemd genre zo typeert; want in productioneel opzicht vind ik dat Swedeath-label nog best adequaat.

Wanneer ik bijvoorbeeld luister naar nummers als Specular Void, titelnummer Portal Tombs of Unholy Mass, dan ervaar ik zo'n post-black-getint doomdeath-sfeertje. Smerig, rauw, ruig, en toch enorm atmosferisch. Daarbij wordt dan afgewisseld met meer typische beatdown stampers als Scorched Earth en Revel In Fear, lekker om even mee op mee te headbangen.

Door deze omschrijving lijkt Mass Worship een band met twee gezichten, maar dat is niet het geval. Het Zweedse vijftal vermengt diverse invalshoeken op behoorlijk eigen wijze, en lijkt daarmee wel een beetje een vreemde eend in de bijt. Voor mij werkt het, ik ben gek op die donkere atmosfeer en de onheilspellend klinkende schurende klanken. Het is crusty, het wringt, niet echt toegankelijk, maar toch aantrekkelijk.