Loading...

Alestorm - Seventh Rum of a Seventh Rum

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 24-08-2022

Tracklist

01. Magellan's Expedition
02. The Battle of Cape Fear River
03. Cannonball
04. P.A.R.T.Y.
05. Under Blackened Banners
06. Magyarország
07. Seventh Rum of a Seventh Rum
08. Bite the Hook Hand that Feeds
09. Return to Tortuga
10. Come to Brazil
11. Wooden Leg (Part III)

Superb swashbucklers set sail with their seventh set of seafaring songs!

Vier jaar geleden dacht ik het geintje uit te halen om zonder te luisteren alvast een stukje over het op dat moment nieuwe Alestorm-album No Grave But The Sea te schrijven. Die band brengt immers al een aantal jaren hetzelfde album uit, alleen songtitels en -teksten zou ik aan hoeven passen. Naar aanleiding van de toen eerste twee verschenen video's bleek ik er niet ver naast te zitten. Intussen is in 2020 nog Curse Of The Crystal Coconut verschenen, die heb ik laten lopen, maar anno 2022 heeft Alestorm weer gewoon een nieuw album paraat: Seventh Rum Of A Seventh Rum. Dan mag een eerste conclusie toch al snel zijn dat de lat qua originaliteit (weer) niet heel hoog ligt.

Het betere piraten-meezingplezier blijft de basis, dus het is weer tijd om je piratenhoed op te zetten en je badeendjes op te blazen, want de wereldberoemde Pirate Metal Drinking Crew trakteert je op een nieuwe reis, maar dan wel langs platgetreden paden. Of al vaak bevaren wereldzeeën, om maar in het thema te blijven. De band bracht twee jaar door tijdens de lockdown door verwoed de gekste piratenmetal-anthems uit hun schatkist met ideeën te halen. Ik haast daarbij te vermelden dat van enige verrassing laat staan vernieuwingsdrang geen enkele sprake gaat zijn. Slechts op details zijn min of meer opmerkelijke momenten waarneembaar.

Magellan's Expedition begint met een korte koor-aanhef voordat de uit duizenden herkenbare feeststemming losbarst. Het zeer opzwepend Cannonball is een voorlopig hoogtepuntje, waarbij de teksten wel wat vraagtekens opwerpen: "stick a cannonball up your cunt, put your dick in a blender. Kan dat zomaar? Ik schrik er niet van, maar verbaas me wel over de expliciete woordkeuze. Ach, het brult in elk geval lekker mee (en de video hiervan hou je nog even tegoed!). Daarna is P.A.R.T.Y. het voorbeeld van de platvloersheid waar Alestorm voor staat. Wat een eendimensionaal nummer.

Under Blackened Banners mag doorgaan voor een van de meest interessante nummers van het album. En eigenlijk zegt dat genoeg, wat ook hier raak ik niet opgewonden van. Daarna wordt in Magyarország weinig verrassend nog wat in het Hongaars voorgedragen; die vreemde taal gimmick kennen we inmiddels ook wel. Het titelnummer Seventh Rum of a Seventh Rum begint snoeihard, maar vervalt uiteindelijk ook in gezapigheid. Het is een terugkerend fenomeen: zodra het refrein begint neemt de interesse recht evenredig af. Het afsluitende Wooden Leg (Part III) laat het meest aan folk-invloeden horen, waarbij ook verschillende gasten hun duit in het zakje doen. Het meest 'verrassende' of in elk geval grappigste nummer vind ik het korte (punk-achtige!) Come To Brazil. Daar zeg ik verder niks over, want die hoor je hieronder.

Ik zie dat ik toch weer aardig wat woorden heb besteed aan een album dat ik op voorhand niet hoog had zitten. Blijkbaar valt het dan misschien toch wel mee. Een ding weet ik zeker: Alestorm is een live-band pur sang, ik raad je dan ook zeker aan om de de band eens op het podium te checken!

Christopher Bowes - vocals, keytar

Gareth Murdock - bass

Mate Bodor - guitar

Peter Alcorn - drums

Elliot Vernon - keyboard