Maceration - Serpent Devourment

• BandMaceration [DK]
• TitelSerpent Devourment
• Release datum31-01-2025
• LabelEmanzipation Productions [DK]
• PromotorTarget Group [DK]
• Genre Deathmetal

Tracklist

01. Serpent Devourment
02. The Den of Misery
03. A Corrosive Heart Fell Below
04. Where Leeches Thrive
05. The Suffering
06. Emptiness Embraced
07. When Torment Befell My Pain
08. In Rot Unleashed
09. Revolt the Tyrant Dream
10. For the End Alone

Maceration was een van de eerste Deense bands die death metal speelden. Het was een zij-project van twee Invocator-leden (Jakob Schultz en Jacob Hansen), samen met Rune Hansen en Lars Bangsholt. De band werd opgericht in januari 1990. Op hun debuut A Serenade of Agony (1992) deed een zekere Dan Swanö de vocalen onder zijn obscure pseudoniem Day Disyraah. Dan Swanö en Jacob Hansen verlieten de band nadat de cd was uitgebracht, en toen begon Maceration de muziekstijl te veranderen in de richting van groove en hardcore. Maceration maakte in 1995 nog een demo-tape in die stijl, voordat ze uit elkaar gingen.

Sinds 2021 is de band terug bij elkaar, met toch nog drie leden van het eerste uur - zelfs Swanö is er bij als sessie-zanger, en eindverantwoordelijke voor mix en master. Het resultaat was een druk jaar, met niet alleen de heruitgave van het debuutalbum, een uitgave van live-album Live Disfigurements (feitelijk een re-release van de allereerste demo) maar ook een splinternieuw album met de toepasselijke titel It Never Ends… Dat dit geen kortstondige bevlieging was mag blijken uit de opvolger die eind januari uitkwam: Serpent Devourment.

Deze sluit qua stijl en sound naadloos aan op de voorganger. Weliswaar zijn de vocale diensten overgedragen aan Jan Bergmann Jepsen, maar dat maakt voor het eindresultaat weinig verschil: hij kwijt zich uitstekend van zijn taak. Bovendien wordt - in mijn beleving althans - de show gestolen door dat verrukkelijk zagende HM-2 gitaargeluid. Inderdaad, zo cliché als maar zijn kan, maar verdomd, ik ga er nog altijd volledig plat voor. Deze Denen klinken dus zo Zweeds als maar kan.

Maceration is wat mij betreft op z'n best in korte, fel beukende tracks; het rechttoe rechtaan groove- en stampwerk beheerst deze band perfect. Nummers als The Suffering en When Torment Befell My Pain gaan er bij mij zonder meer in. Maar ook met opener en titelnummer Serpent Devourment heeft de band me direct beet. Een intro, een gedegen spanningsopbouw, en dan die o zo herkenbare grooves. En een gezonde portie melodie als tegenwicht voor het betere hak- en beukwerk.

Met het krachtig groovende For The End Alone komt er na zo'n beetje veertig minuten een eind aan dit feest der herkenning. Behalve dat Maceration vooral klinkt als zichzelf horen we hier geen greintje vernieuwing of zelfs maar een poging daartoe. De sound is mogelijk uitgekauwd, maar ik geloof deze band dat ze zo oprecht en authentiek willen zijn. Ik hou er van!