Amken - Passive Aggression

• BandAmken [GR]
• TitelPassive Aggression
• Release datum26-08-2022
• LabelMassacre Records [DE]
• PromotorThe Rock Online [NL]
• Genre Thrashmetal

Tracklist

01. The Underdogs
02. I Am the One
03. Dead Man's Land
04. The Li(f)e We Lead
05. Passive Aggression
06. Bliss
07. We Came from Nothing
08. Somewhere Past the Burning Sun

De Griekse thrash metalband Amken kende ik 2016 alleen maar van de video voor Zombie Pets! van hun EP Adrenaline Shot. Op 5 juni van dat jaar zag en hoorde ik de band op het podium bezig als onderdeel van een uitgebreide thrash-package in het Gorinchemse PoGo. Ook als live-act maakt het Griekse kwartet wel indruk op me. Nader onderzoek leerde me toen ook dat de genoemde EP hun enige release was sinds het ontstaan in 2011. In 2017 kwam de band met hun debuutalbum Theater Of The Absurd, dat mij prima bleek te bevallen.

Het heeft ruim vijf jaar geduurd, maar dan heeft Amken toch hun tweede album in de aanbieding: Passive Aggression. Amken speelt precies dat soort agressieve en krachtige thrash metal waar de old school liefhebber waarschijnlijk geen genoeg van kan krijgen. De band brengt voldoende variatie in tempo, van razendsnelle stukken tot groovende midtempo passages, en laat vooral het gitaarwerk knallen. Strakke riffs, melodieuze leads en vette solo's, Amken heeft ze allemaal in huis. Het blijft echter wennen aan de schreeuw van frontman Vanias, daar is de afgelopen jaren niks aan veranderd. Ik begrijp niet helemaal waarom die stem zo op de voorgrond moet treden.

De composities op Passive Aggression zijn al wat beter uitgekiend dan op het debuut. Op het kortere en felle Bliss na klokt alles ruim boven de vier minuten, en houdt de band de variatie goed in het oog ... uhm ... oor. Heel aardig zijn daarbij de intro's van een paar tracks, die zeker qua sfeer echt toegevoegde waarde hebben (Dead Man's Land, Passive Agression). Na de aantrekkelijk woeste opener The Underdogs doet I Am The One het dan ook een stuk rustiger aan. Dan blijkt ook wel dat de energie echt moet komen van de vlottere stukken, want juist in de minder snelle passages gaat zeker de zang gauw vervelen. Titelnummer Passive Aggression is daar een goed voorbeeld van.

Met de gitaar-georiënteerde aanpak komt Amken goed weg met de relatieve tekortkomingen op andere gebieden. Ik mag deze recht-uit-het-hart heavy / thrash metal heel graag horen. De oprechtheid, de liefde voor de muziek spat er van af, de muziek klinkt ook erg energiek, en nodigt vrijwel constant uit tot headbangen. Trouw aan de roots, nauwelijks verrassend, maar kwalitatief dik in orde.