Loading...

Anthropia - Non-Euclidean Spaces

Gepost in Reviews door Linda Heeringa op 23-10-2015

Tracklist

01. Strange Aeons
02. The Melancholy Of RC
03. Silver Twilight Lodge
04. The Part Of Them In Me
05. Unknown Kadath
06. Seeds Of Decay
07. When The Stars Come Right
08. Crawling Chaos
09. The Snake Den
10. Lost In Time And Space
11. Fuoco
12. Credits

Anthropia, dat al sinds 2003 flink aan de weg timmert, presenteert hun vierde album Non-Euclidian Spaces. Een album gewijd aan de werken van H.P Lovecraft en de mythe van Cthulhu. Nog een reden om dit album te gaan beluisteren. Why? For the glory of our lord Cthulhu of course! (het moest gezegd worden…) Hevig geïnspireerd door de sound van onder anderen Symphony X, Angra, Pain of Salvation en Ayreon (waarvan ons aller bekende Arjen Lucassen op dit album de gesproken gedeeltes heeft verzorgd) kunnen we rekenen op hoogstaande progpower melodieën.

Ze winden er geen doekjes om: Anthropia houd ervan om dingen groots aan te pakken. Dit album telt maar liefst 3 mini klappers van 7 en halve minuten en eentje van bijna 10. Absoluut geen tussen-neus-en-lippen album dus. En dat is te horen. Elk nummer is met zorg uitgedacht en blijven van begin tot eind boeien. Al gooien ze hier daar en overal typisch prog elementen erdoor in de vorm van dubieuze solo’s, onverwachte wendingen en het algemeen ontbreken van een melodiestructuur, worden die vreemde stukjes niet opgeblazen en houden we in elk nummer de vaart goed vast.

Naast de voorgaand genoemde lijst aan genoteerde inspiraties hoor ik ook een boel invloeden van o.a. Therion, Dream Theater en Savatage. De stemmen van de twee vocalisten Nathalie Olmi en Hugues Lefebvre passen overigens perfect bij elkaar en vooral die van Nathalie is heerlijk uniek te noemen. Helder, krachtig, met een vleugje pop maar nog altijd zo subtiel dat het bij de muziek blijft passen. Muziek die uit elke onverwachte hoek met een noodvaart langs komt denderen trouwens. Rustige stukken versmelten plotseling en toch naadloos met lekker ouderwets beuken.

Er valt ook zeker te spreken over een prima verhaalvoortgang, zowel qua tekst als muziek. Echt weer zo’n plaatje die je voor je kan zien als film. Dit idee is volgens mij ook best letterlijk genomen door de band, aangezien ze het hele verhaal afsluiten met een nummer gewijd aan de credits van deze would-be film. Deze laatste is ook het enige nummer dat waarschijnlijk wel als los nummer zou werken, waar deze ook eigenlijk compleet los staat van het algehele verhaal. Maar toch, conceptalbum done right! Enig minpunt is dan wel dat het als losse nummers niet echt klinkt. Wil je hiervan genieten moet je echt het album opzetten, er goed voor gaan zitten en dit overweldigende epos over je heen laten spoelen.

Julien Negro - Bass

Damien Rainaud - Drums

Yann Mouhad - Guitars

Nathalie Olmi - Vocals

Hugues Lefebvre - Vocals, Guitars

Arjen Anthony Lucassen - Narration