Asgrauw - IJsval

• BandAsgrauw [NL]
• TitelIJsval
• Release datum20-01-2020
• LabelDeathkvlt [GB]
• Genre Black metal

Tracklist

01. Leeg
02. IJsval
03. Nevel
04. Stortvloed
05. Broeihaard
06. Heilloos
07. Wanorde

Asgrauw gelooft niet in de dag des oordeels. Maar ze zijn er zeker van dat het einde nabij is. Een einde, dat wordt bepaald door de mensheid zelf en wat we verdienen. Geen snelle dood, maar een langzaam proces van kwelling en pijn ... Een procedure die burgeroorlogen zal ontketenen, terwijl verborgen overblijfselen uit de ijstijd eens zullen worden gereanimeerd. Alleen de sterksten zullen overleven, maar hoe lang?

Om het nieuwe album van Asgrauw - IJsval - te bespreken, wil ik eigenlijk beginnen met de laatste zinnen te herhalen van de review die ik schreef over het voorlaatste album Gronspech: "Elk album laat een groei ten opzichte van de voorganger horen. Zonder Krater te kort te willen doen vind ik Gronspech toch weer net wat overtuigender overkomen. Ik ben dan ook benieuwd waar Asgrauw in 2020 mee voor de dag komt."

Het is dus inmiddels 2020, IJsval is er, dus ik kan weer los met een nieuwe lofzang op Asgrauw. Hoewel ik geen specifieke black metal-liefhebber of -kenner ben, volg ik Asgrauw al sinds hun debuutalbum Schijngestalten, omdat ik vind dat deze band net wat bijzonders te bieden heeft. IJzig koude riffs, opzwepende ritmes, dubbele vocale schreeuwpartijen, en altijd een goed verzorgd thematisch concept; met sterke teksten, uiteraard in het Nederlands. Ook het artwork sluit weer volledig aan op dat van de voorgangers, het is weer een fraai, sfeervol schilderij geworden.

Albumopener Leeg gaat zonder omhaal van start; geen intro, geen inleiding, maar meteen volle kracht vooruit. De gesproken tekst die je te horen krijgt vormt de inleiding van het verhaal, de muziek neemt je direct mee in de juiste atmosfeer. Leeg doet z'n titel dan ook wel een beetje eer aan, want een koud en donker gevoel krijg je hier wel van. Het zijn vooral de tempoverlagingen die blijven hangen, en bijna voor een pakkend stukje groove zorgen. Als tegenhanger van de snelle en overrompelende stukken een heerlijke afwisseling wat mij betreft. En ook prettig voor een stukje houvast, zodat je niet wordt ondergedompeld in alleen maar ziedend snelle stukken.

Titelnummer IJsval overtuigt moeiteloos over de volle lengte van negen minuten, dankzij opnieuw die ijzersterke sfeerzetting. Een voortdurende dreiging houdt de aandacht vast, niet in het minst doordat beide vocalisten elkaar vrijwel constant op de hielen lijken te zitten. De break op zes minuten (die voorbij gevlogen zijn voor je er erg in hebt), en het vervolg, zijn meesterlijk. Zo hoor ik mijn atmosferische black metal graag.

Na het overdonderende geweld van Nevel (met waanzinnig slot) zorgt Stortvloed in eerste instantie weer voor wat relatieve rust. Zeker vergeleken met wat komen gaat, want Broeihaard klinkt dan weer alsof het einde der tijden weer een stuk dichterbij is gekomen, waarna het werkelijk ziedende Heilloos daar nog een schepje bovenop lijkt te doen. Het lijkt wel alsof Asgrauw duidelijk wil maken dat ze wel degelijk (ook nog) moddervette black metal wensen te brengen. De slepende afsluiter Wanorde lijkt dan - in weerwil van de titel - weer wat orde in de chaos te scheppen.

Ik heb het weer enorm naar m'n zin gehad bij de luisterbeurten van IJsval. Zulke black metal kan ik absoluut waarderen, waarbij het bovenal de onderhuidse spanning en de atmosfeer zijn die voor het luistergenot zorgen. De black metal klinkt bij vlagen eenvoudig, maar er gebeurt stiekem meer dan je in eerste instantie denkt. De productie klinkt zoals altijd wat minimalistisch, maar ook hier bedriegt de schijn, want alles is haarfijn te volgen. Vooral de wisselwerking tussen beide zangstemmen en de bijbehorende teksten varen daar wel bij. Dit album doet mij uitkijken naar een kwaliteitsvol jaar van black van eigen bodem, Asgrauw heeft in elk geval alvast de lat hoog gelegd!