Ashes To Fire - Still Waters

• BandAshes To Fire [FR]
• TitelStill Waters
• Release datum01-12-2016
• LabelMusic Records [FR]
• Genre Djent / progressieve metal, Metalcore

Tracklist

01. Intro
02. Real Life
03. Dad And Mum
04. To Disappear
05. Roots To Sheet
06. Sara

Het subgenre van heavy muziek dat bekend staat als djent is een ontwikkeling van progressieve metal - vernoemd naar een onomatopee voor de kenmerkende vervormde, lage toonhoogte van het gitaargeluid - dat wordt toegeschreven aan de Zweedse iconen Meshuggah. Met bands als After The Burial, Sikth, Animals As Leaders en Born Of Osiris heeft deze richting steeds meer exponenten gekregen; daar voegt het uit het Franse Bordeaux afkomstige Ashes To Fire zich nu bij. Still Waters is hun derde werkstukje, na een zelfgetitelde demo in 2014 en EP Karmalogy (2015).

Als iets me duidelijk is geworden na het beluisteren van een aantal moderne metalbands die claimen djent in hun muziek te verwerken, is dat die term inderdaad een vergaarbak is geworden. Met een mix van progressieve invloeden, maar ook elementen uit metal- en deathcore, en groove metal kun je als omschrijving ook al aardig uit de voeten. Een andere gemeenschappelijkheid lijkt het gebruik van elektronica, naast natuurlijk de laaggestemdheid der snaren, en een veelheid aan vocale inbreng.

Ashes To Fire doet in dat opzicht niks nieuws. Het enige dat de band mogelijk onderscheidt is het gebruik van 'echte' hardcore in hun nummers, zoals Dad And Mum en To Disappear (die shouts!) bijvoorbeeld laten horen. Deze koppeling van oude en nieuwe elementen komt niet zo vaak meer voor naar mijn idee. Het bijeenbrengen van melodeath (Sara) en al die andere genoemde kenmerken is echter in 2017 al behoorlijk gemeengoed geworden, inclusief de elektronica die ook in To Dissapear opduikt.

Dat maakt van Ashes To Fire gelukkig nog geen slechte band; hooguit een middelmatige. Want hoe lekker de nummers op Still Waters stuk voor stuk ook grooven, ik mis hier de emotie en diepgang die het onderscheid zouden kunnen maken. In technisch en productioneel opzicht is Still Waters echter dik in orde, zodat de (jonge) liefhebber van deze moderne metal er zich geen buil aan zal vallen.