Loading...

Bretus - Aion Tetra

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 16-10-2019

Tracklist

01. The Third Mystic Eye
02. Priests of Chaos
03. Prisoner of the Night
04. Aion Tetra
05. Deep Space Voodoo
06. Mark of Evil
07. Cosmic Crow
08. Fields of Mars
09. City of Frost

Het verbaast me om te constateren dat ik nog nooit over de Italiaanse band Bretus geschreven heb. Ik ken de band en z'n muziek toch al een tijdje, Aion Tetra is ook al weer hun vierde langspeler. Bretus is opgericht in het jaar 2000, en een cult-act binnen de Italiaanse doom metal scene. En zoals wel vaker, bij de combinatie Italië en doom gaan bij mij de oortjes gespitst.

Net als de zwaarte en traagheid van hun muziek, is het kwartet geduldig in hun creaties en heeft het zelden haast; kwaliteit boven kwantiteit lijkt het devies. Als zodanig kwamen ze pas na acht jaar met een eerste demo (Demo 2008) op de proppen, het jaar daarna met een eerste EP (Bretus) en weer vier jaar later gevolgd door debuutalbum In Orinica. Sindsdien brengt de band in gestaag tempo zo'n beetje elke twee jaar een nieuw album uit. Eind september van dit jaar is het dus de beurt aan Aion Tetra.

Hoewel stevig geworteld in de klassieke en epische doom metal weet Bretus op subtiele wijze wat andere invloeden te integreren, zodat de valkuil van eentonigheid en voorspelbaarheid voorkomen wordt. Direct in opener The Third Mystic Eye horen we al een voorzichtige, meer uptempo passage, en een korte maar spetterende gitaarsolo. Dit geeft genoeg afwisseling aan de slepend trage track om te blijven boeien. Priests Of Chaos begint vervolgens met een sinistere synthesizer, die daarmee meteen een creepy sfeertje neerlegt. De daarop volgende gitaarriff komt des te hard binnen, en zet me onmiddellijk in de headbang-modus. Dit nummer doet net zo makkelijk aan epische heavy metal als aan doom denken. Een pre hierbij is de verheven, cleane, zeer krachtige vocale voordracht van Zagarus (ofwel Marco Veraldi).

Titelnummer Aion Tetra is een kort ingetogen intermezzo, waarna met Deep Space Voodoo en Mark Of Evil wordt voortgezet op de ingeslagen weg. Naar het einde van het album verslapt Bretus totaal niet, en blijft onverdroten doorbeuken in het stevige, logge doomtempo. Nog zo'n atmosferisch tussenstukje krijgen we te horen met Fields Of Mars, dat strategisch ligt ingeklemd tussen de twee doom-reuzen Cosmic Crow en afsluiter City Of Frost. Waarbij die laatste warempel een wat kille sfeer laat horen. Hoewel ik hier al een paar keer de term episch heb laten vallen doel ik hiermee niet op de lengte van de composities, de tracks op Aion Tetra zijn voor doombegrippen juist behoorlijk compact. Episch is hier vooral de machtige stijl van musiceren.

Dat de muziek (en qua stijl ook de zang) van Bretus regelmatig aan Candlemass doet denken stoort me daarbij geenszins. De muziek is krachtig, en refereert vrijwel constant aan epische, 'echte' metal. Ook aan de schatplichtigheid aan Black Sabbath valt niet te ontkomen; ook dat is niet erg, en geeft de muziek bij vlagen een stoner-vibe. De doom metal van Bretus zit vooral niet te ingewikkeld in elkaar, maar overtuigt door kracht en authenticiteit. Met name de combinatie van slepende en logge riffs en de sterke vocale voordracht spreken me aan; verpakt in die verrukkelijke old school atmosfeer is deze muziek helemaal waar ik van hou!

Ghenes - Guitars

Zagarus - Vocals

Striges - Drums

Janos - Bass