Damnable - Inperdition

• BandDamnable [PL]
• TitelInperdition
• Release datum21-01-2021
• LabelGodz ov War Productions [PL]
• Genre Deathmetal, Grindcore

Tracklist

01. Intro
02. Underworld
03. Paranormal Verdict
04. Circle Of Time
05. The Myth
06. Reincarnation
07. Re-Incarnation
08. To A God Unknown
09. Self Analysis
10. Outro

Damnable was een Poolse brute death metalband met een kort bestaan in de jaren 1992-2004. Was schreef ik; waarom ga ik het er hier dan toch even over hebben? Omdat het label Godz Ov War het heeft behaagd om vorige maand hun debuutalbum Inperdition (uit 1996, oorspronkelijk op cassette) opnieuw uit te brengen - deze keer op CD en digitaal - en ons voor te leggen ter bespreking. Uiteraard pak ik de handschoen graag op; en daar krijg ik geen spijt van, want Inperdition blijkt een alleraardigst stukje huisvlijt uit de underground.

Met een duur van ongeveer 22 minuten verdeeld over tien titels (acht 'echte' tracks plus een intro en een outro) is de gedachte aan grindcore dichtbij. In muzikaal opzicht is het vooral het schier ondoordringbare lage gitaargeluid dat daarin de hoofdrol opeist. Maar ook het drumwerk is met z'n opvallende en talrijke fills zeer aanwezig. Wat betreft de vocalen horen we weinig vernieuwends, de onverstaanbare putrochel past hier helemaal. Tegenwoordig zijn we natuurlijk wel een en ander gewend qua bruutheid, maar halverwege jaren '90 was deze brute deathgrind-mix nog niet zo vanzelfsprekend.

De muziek klinkt lekker hectisch, maar zeker niet chaotisch; de dikke geluidsbrij klinkt aangenaam in de oortjes. Luister maar eens naar Circle Of Time, een ultra-brute death metal-aanval waarbij die ondoordringbare gitaarlaag wordt gebruikt om dat vette geluid neer te zetten. Het doet wat denken aan de stijl van bands als Deeds Of Flesh of Necrophagist, maar dan met minder fretboard-gymnastiek.

Ook vet is het duo Reincarnation-Re-Reincarnation, dat begint met de betere grindcore-krankzinnigheid binnen twee minuten. het vervolg begint met horror-achtige voetstappen en een keyboardback-up die je zou verwachten te horen op een soundtrack van John Carpenter. De knallende riffs zijn enorm, en het drumwerk produceert soms een gelijkenis met Suffocation vanwege de drumstijl met machinegeweren en het meedogenloze spervuur, daar bovenop hebben zelfs de vocalen hier een Frank Mullen-klank. Een minuut van totale wreedheid en schijnbare waanzin volgt in de vorm van To God Unknown, waar een heerlijke riff van de basgitaar wordt losgelaten met verwoestende gevolgen.

Outro is een somber maar simpel pianostuk, dat wat mij betreft een beetje afbreuk doet aan het voorafgaande geweld. Toch kan ik mij met Inperdition een dikke 22 minuten prima vermaken. Echt schokkend of origineel is het allemaal niet, maar dit plaatje luistert verdomd lekker weg. Stort je in het verderf dat Damnable heet!