Death Kommander - Pro Patria Mori

• BandDeath Kommander [GB]
• TitelPro Patria Mori
• Release datum01-01-2021
• LabelWarhorn Records [EE]
• Genre Deathmetal

Tracklist

01. Intro
02. Tunes of War
03. Steel Reaper
04. Incoming Death
05. Shock Trooper
06. Mechanized Warfare
07. Unnamed Grave
08. Play of Death
09. Flander's Blues
10. Flamethrower
11. The March
12. Pro Patria Mori

"Wij zijn een bescheiden old school death metalband oorspronkelijk uit Edinburgh (hoewel onze bandleden uit verschillende plaatsen komen) en maken muziek in de stijl van de almachtige Bolt Thrower. Op 1 januari 2021 hebben we ons eerste album Pro Patria Mori digitaal uitgebracht". Zo stelde Death Kommander zich aan ons voor, met de zeer vriendelijke vraag of we wat aandacht aan band en / of album konden besteden. Nou ja, wij zijn de beroerdste niet, dus daar gaan we.

Natuurlijk bestaat de basis van deze muziek uit volvette midtempo death metal; de gedachte aan pure Bolt Thrower-aanbidding had Death Kommander niet voor hoeven kauwen, die ligt er heerlijk dik boven op. De drums gaan zelden voorbij het middentempo, de grunts zijn no-nonsense rauw, en de riffs verpletteren je als een oorlogstank die over een door oorlog en vernietiging verschraald landschap raast.

Ja inderdaad, zelfs de thematiek komt overeen met die van al die andere 'mid paced old school death metal bands'. De bandnaam hint al in die richting, net zo goed als de albumtitel: Dulce et decorum est pro patria mori (het is een zoete eer om voor het vaderland te sterven) is een citaat van een klassieke Romeinse dichter, dat in de geschiedschrijving van met name de Eerste Wereldoorlog regelmatig terug komt.

Ik vind het (h)eerlijke muziek om naar te luisteren, maar de band onderscheidt zich niet echt van veel concullega's. Vooral het vocale gedeelte is wel erg eentonig (ik denk vooral aan Jan Chris de Koeijer). Twaalf nummers lijken zo een aardige uitdaging te gaan worden. Maar: Unnamed Grave is na de eerste helft van het album dan wel een track waar je even bij opveert. De hoofdriff is zo smerig dat die echt de aandacht trekt. Ik hoor hier net wat meer dynamiek, dat komt het luisterplezier ten goede. Play Of Death vervolgt de opwaartse lijn en houdt ook zeker de aandacht er even bij; twee cruciale tracks zo halverwege het album.

Death Kommander is zeker geen hoogvlieger binnen het overvolle old school death-speelveld, waarin steeds meer jonge bands hun plekje aan het veroveren zijn. Dit Schotse vijftal mag zeker gehoord worden, hun versie is kwalitatief dik in orde, maar inhoudelijk nergens onderscheidend. Leuke plaat voor erbij. Death Kommander kent blijkbaar z'n plaats met de eigen bescheiden opstelling.