Loading...

Fallujah - Undying Light

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 19-06-2019

Tracklist

01. Glass House
02. Last Light
03. Ultraviolet
04. Dopamine
05. The Ocean Above
06. Hollow
07. Sanctuary
08. Eyes Like The Sun
09. Distant And Cold
10. Departure

In zijn bespreking van Dreamless beschreef collega Edwin de band Fallujah nog als een muzikale kameleon die zich niet direct in een hokje liet plaatsen. Ik durf al wel weg te geven dat het navolgende album Undying Light die stelling volledig onderschrijft. Een nieuwe verandering binnen het muzikale totaalplaatje liet zich al een klein beetje voorspellen door de wijzigingen die in de line-up hebben plaatsgevonden. Fallujah heeft geen tweede gitarist meer (al maakt dat in de studio natuurlijk niet zo veel uit) maar belangrijker is dat de positie aan de microfoon gewijzigd is.

Dat die wisseling behoorlijk bepalend is komt op Undying Light duidelijk naar voren. Hoewel de aanwezigheid van gitarist en componist van het eerste uur Scott Carstairs immer garant staat voor een sterke technische basis, wordt inhoudelijk een en ander telkens op andere wijze ingekleurd. Behalve een wijziging in de personele bezetting - en een daarmee gepaard gaande frisse impuls in de samenwerking - is dat natuurlijk ook een logisch gevolg van levenservaring, als mens, en groei, als componist en muzikant.

Meer dan ooit lijkt Fallujah in te zetten op emotie, en worden diverse uitingen daarvan gekanaliseerd naar de verschillende nummers. Boosheid, verdriet, angst, verwondering, het komt allemaal voorbij op Undying Light. Waar de band - naar mijn mening dan toch - deze keer meer in is geslaagd dan op de voorganger(s), is hun gevoelens deze keer niet slechts te verpakken in über-technisch gefröbel, maar ook wat meer aan de luisteraar te denken, en voor de dag te komen met meer beklijvend materiaal. Met dank aan atmosferische tot soms bijna ingetogen stukken (het heerlijk donkere Distant And Cold) ontstaat er wat meer adem-ruimte tussendoor (Dopamine, The Ocean Above, Hollow), een fijne voorwaarde om het materiaal wat beter te kunnen behappen. Minder experimenteren en meer rechttoe rechtaan metal was dan ook de insteek van Scarstairs.

Natuurlijk, Fallujah zal altijd een technische en 'ingewikkelde' band blijven. Het (over)donderende drumwerk, de ingenieuze djent-riffs, heldere, melodieuze gitaar-accenten, groovend baswerk; het zijn de bekende elementen die de basis vormen van deze band. Daar is nu het intense geschreeuw en gekrijs van nieuweling Antonio Palermo bij gekomen, die de toch al gelaagde muziek nog een toegevoegde waarde geeft. Die zang geeft de ingewikkelde metal wat meer houvast, en daarnaast een hedendaagse touch. Uiteraard zullen er liefhebbers van het eerdere werk teleurgesteld zijn, ik zelf kan echter wel uit de voeten met deze aanpak, en juich het vervolgen van deze koers voorzichtig toe.

Antonio Palermo - zang

Scott Carstairs - gitaar, zang

Rob Morey - basgitaar

Andrew Baird - drums