Loading...

Grorr - The Unknown Citizens

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 14-12-2014

Tracklist

[subtitle]The Fighter[/subtitle]
01. Pandemonium
02. Facing Myself
03. Oblivion
[subtitle]The Worker[/subtitle]
04. Don't Try to Fight...
05. You Know You're Trapped...
06. But Still Hope
[subtitle]The Dreamer[/subtitle]
07. Unique
08. A New Circle
09. Alone At Last

Deze band met de ongewone naam Grorr is afkomstig uit Pau, Frankrijk en bestaat sinds 2005. Met al een EP en twee volledige albums (Pravda, 2011, en Anthill, 2012) in de bagage is de band niet echt een onbeschreven blad meer. Desalniettemin is info over Grorr online niet ruimschoots voorhanden. Dan maar door naar het meest recente album: The Unknown Citizens verscheen vorige maand.

The Unknown Citizens is - net als de voorgaande albums - een conceptplaat, deze keer gebaseerd op het (bijna) gelijknamige gedicht (let op het meervoud in de titel) van de Engels/Amerikaanse dichter W(ystan) H(ugh) Auden uit 1939. Het album bestaat uit drie delen - The Fighter, The Worker en The Dreamer - die ieder voor zich weer uit drie nummers bestaan. Niet alleen conceptueel, ook qua muziek gaat Grorr behoorlijk de diepte in, waarbij elk deel z'n eigen sfeer meekrijgt.

Grorr etaleert op dit album een geheel eigen visie op progressieve/technische (death) metal, waarin ook ruimte is voor allerlei andere invloeden zoals 'djent' en metalcore, maar ook wat industrial en progrock. Daarnaast maakt de band ook nog eens gebruik van folkloristische/traditionele instrumenten van over de hele wereld. Voorbeelden: Afrikaanse percussie, sitar, draailier en (Aziatische of Midden-Oosterse) blaasinstrumenten. Als vergelijking kom ik op de landgenoten van Gojira, uiteraard Meshuggah, Tesseract en misschien nog wel een vleugje Mastodon.

Het album begint eigenlijk met het meest heavy gedeelte, The Fighter. Staccato riffs en ritmes, knetterende bas en strakke drums/percussie leggen een stevig fundament voor de overige instrumentale invulling en rauwe grunt. Al worden ook meer melodieuze elementen niet vergeten, zoals het middenstuk van Pandemonium, en de coupletten van Oblivion laten horen. Al met al is dit toch vrij zware kost, die zich niet zo eenvoudig laat doorgronden.

Hoofdstuk twee, The Worker doet in het begin van Don't Try to Fight ... even wat industrial aan, maar vervolgt al gauw in het 'vertrouwde' ritmische stramien. Hier doet de band me nog het meest aan Gojira denken, want ondanks de veelgelaagde muziek zijn toch zeker een bepaalde melodie en pakkendheid herkenbaar. In You Know You're Trapped ... wordt gebruik gemaakt van de eerdergenoemde traditionele instrumenten, met bijbehorende haast bezwerende vocalen, die eigenlijk naadloos binnen het kader van deze muziek passen. Knap gedaan.

The Dreamer is, hoe kan het ook anders met zo'n titel, het meest melodieuze hoofdstuk van dit album. Met nog net een tikje meer een Midden-Oosten of Aziatische feel zou ik bijna het woord zweverig gebruiken. Toch komt dat dan weer niet overeen met de hardere metalen klanken. Die wisselwerking is evengoed zeer nadrukkelijk aanwezig!

Heel eerlijk gezegd vind ik The Unknown Citizens nog best een ingewikkeld album; wat daarbij niet helpt is dat deze muziek niet helemaal aansluit bij mijn persoonlijke voorkeuren. Uiteraard staat buiten kijf dat hier knap gemusiceerd wordt, en dat de muziek bol staat van gelaagdheid, afwisseling en dynamiek. Dit lijkt me echt muziek voor doorbijters, liefhebbers van progressieve death metal (en al dan niet schijnbare polyritmiek) en 'djent' zullen met Grorr zeker wel wat van hun gading vinden.

Er is van The Unknown Citizens geen video beschikbaar, daarom hier een video van het nummer We-Legion van het vorige album Anthill.

Bertrand - Gitaar, zang

Gaël - Gitaar

Yoann - Bas

Jérémy - Drums, percussie

Sylvain - Samples