Loading...

Insania.11 - L'orrore

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 01-08-2020

Tracklist

01. Il Divoratore Di Mondi
02. Madre Dolorosa
03. Nella Fossa
04. Inverno
05. Il Bosco
06. La Legge di Dahmer (La marcia dei Golem)

Ik maakte kennis met de Italiaanse band Insania.11 dankzij de youtube-video van het nummer I Morti, van de EP Di Sangue e di Luce (van bloed en licht), om precies te zijn de heruitgave van 2017. Daarvan is inmiddels een opvolger verschenen, de langspeler L'orrore. Het toeval wil dat mijn promo eigenlijk weer een heruitgave betreft: L'orrore verscheen al in september vorig jaar, via een label dat inmiddels niet meer bestaat. Nu geeft het duo (want dat is het nog steeds) het album een tweede kans middels een eigen, digitale release.

Geheel Italiaans heeft het duo er een hele filosofische benadering aan gewijd om de georganiseerde herrie die ze voortbrengen, van een goed doordachte conceptuele context te voorzien. L’orrore (dat is inderdaad gewoon Italiaans voor horror) was bedoeld als een bloemlezing van kleine, op zichzelf staande verhalen, geïnspireerd door de verhalende thema's en de visuele suggesties die zijn afgeleid van horrorfilms. Toen het tijd was om de afbeeldingen voor dit boekje te organiseren, realiseerde de maker zich dat er een rode draad is om de verschillende verhalen met elkaar te verbinden, en dat elk vertelsel op zijn eigen manier de betekenis van ons bestaan ​​in menselijke vorm op deze aarde onderzoekt. De mechanismen die ons bestaan ​​reguleren, de definitie van het gevoel bij een sociale groep te horen, de onderwerping aan één enkel principe. Steden bouwen en de wil om ze te verdedigen tegen de inwoners van andere steden.

Dit zijn allemaal de "externe" (yang) en mannelijke aspecten, dat wil zeggen: om jezelf te concentreren op de golflengte van de (ruwe) materie, in de veronderstelling dat dit ons bestaansgebied is. De mannelijke eigenschappen zijn de helft van een geheel dat de ceremonie van tegenstellingen wordt genoemd. Aan de andere kant zijn er de "interne" (ying) motieven, de vrouwelijke motieven die het principe van generatie en consumptie doorlopen van wat is gegenereerd. Het voeden van de placenta na de bevalling betekent het ontmantelen van de vorm van wat is gegenereerd, om alleen de substantie ervan in de wereld vrij te maken. Dus wij van de geest die ronddwaalt in de cyclus van incarnaties zijn slechts een container. Een vacuüm om te verliezen.

Zo chaotisch als deze uitleg is ook de muziek van Insania.11. Maar dan chaos in de goede zin van het woord. Ook kom ik tot de conclusie dat veel van wat ik over hun debuut-EP schreef, ook nu nog, of weer, onverminderd van toepassing is. De woest klinkende thrash / death / doom metal-mix lijkt me behoorlijk primitief van aard, waarbij het vooral de woest brullende vocalen zijn die in het oor springen. En de muziek hun donkere, onheilspellende atmosfeer geven. Ondanks dat zeker in de eerste vijf tracks het tempo er behoorlijk in zit, gaat van de hakkende en beukende extreme metal enorme dreiging uit. Dat heeft het tweetal in elk geval erg goed gedaan. Overigens zijn de teksten in het Italiaans, dus daar valt voor mij geen eer aan te behalen.

Net als op de EP wordt weer afgesloten met het langste, deels langzaamste en meest afwisselende nummer. La Legge di Dahmer (La marcia dei Golem) vind ik dan ook het sterkste nummer van het album. Al krijgt deze track wel serieuze concurrentie van Inverno, een beetje een Death-achtige track die (gelukkig) wat afwijkt van de opgefokte voorgaande nummers. Kijk, als Insania.11 nou eens wat meer van dat soort nummers in elkaar wist te sleutelen, dan zou ik hun muziek een stuk beter kunnen behappen. Variatie, atmosfeer, gevaarlijk, kortom: helemaal goed! Met wat meer finesse (en een meer gestructureerde productie, al zal dat misschien niet de bedoeling zijn) zou de band denk ik wel wat meer luisteraars kunnen trekken. Nu blijft het obscure metal voor een beperkte groep liefhebbers. En okay, daar zie ik ook wel de charme van in. Ik blijf deze twee maffe Italianen in elk geval zeker volgen.

Ethrum - guitar

Samaang - vocals, guitar, bass, drum programming