Kommando Baphomet - Under the Deathsign

• BandKommando Baphomet [PT]
• TitelUnder the Deathsign
• Release datum31-08-2020
• LabelGodz ov War Productions [PL]
• Genre Black metal

Tracklist

01. Necrology
02. Restos Mortais
03. Chapel of Bones (Part I)
04. Chapel of Bones (Part II)
05. Forged in Nightmares
06. Bleeding Evil
07. Encarnaçao Divina
08. Deathsign of the Kommando Baphomet

Kommando Baphomet is sinds een paar jaar een zwartgeblakerd (en anoniem) duo uit Portugal. Met name drummer Vulturius is een bezig baasje binnen de Portugese extreme scene, gitarist N. lijkt een nog onbeschreven blad. Under the Deathsign is het tweede album van de band, opvolger van Blood Gospels of Satanic Inquisition uit 2019.

Necrology is het openingsnummer en zet - na een heerlijk lang en dreigend intro - duidelijk de toon die geen twijfel laat bestaan ​​over de toewijding van de band aan hun geluid en energieniveau. De drums zijn snel, furieus en de gitaren zijn een razende snelheidshoorn van vernielzucht. Maar de wel erg grauwe productie zorgt ervoor dat de snellere stukken klinken als de spreekwoordelijke brei, en de muziek vervormen tot één schier onontwarbare kluwen aan klanken.

Gezien de stijl, de thematiek, de aankleding, kan ik niet anders dan concluderen dat dit een bewuste keuze is. Maar mijn smaak is het niet, en bovendien hoeft dit anno 2020 toch helemaal niet meer. Ik snap dit gruizige geluid echt wel, maar dat betekent niet dat ik wil dat het slecht klinkt. Muzikaal gezien speelt het duo strak, en zitten de composities prima in elkaar, maar de productie maken het bij vlagen erg lastig voor mij precies te onderscheiden waar ik naar zit te luisteren. Op de momenten dat het tempo gevoelig wordt terug geschroefd, neemt mijn luisterplezier dan ook direct toe. Zo weet ik beide delen van Chapel Of Bones prima te waarderen, een stiekem hoogtepuntje van het album.

Ook heerlijk old school is de constante galm, echo, die zowat letterlijk op elke - toch al slecht verstaanbare - zanglijn ligt. Het geeft de bizarre atmosfeer nog extra smerigheid mee, maar komt de beluisterbaarheid, in combinatie met de al aangehaalde productie, niet ten goede. Okay, zeker naar de instrumentale en langzame passages kan ik prima luisteren, maar ik denk dat hier met een ander geluid echt wel meer uit te halen is.