Loading...

Laser Dracul - Laser Dracul

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 16-02-2017

Tracklist

01. Black Moss
02. Dying at Sunrise
03. Dancing with Demons
04. Fear the Priest

Laser Dracul is een trio afkomstig uit het Zweedse Borlänge dat volgens mij nog niet zo lang bezig is. Begin 2016 verscheen een eerste titelloze demo, die vervolgens in december door het Duitse Ván Records op vinyl is gekwakt, en simpelweg de naam Laser Dracul heeft meegekregen. Dankzij het betere promotie-apparaat is dit kleinood ook (in digitale vorm) bij WingsOfDeath aanbeland. Voorzien van weinig tot geen info rest mij nog maar 1 ding: snel luisteren dus.

Tot mijn aangename verrassing blijken de (slechts) vier titels toch een gezamenlijke speelduur van 31 minuten te halen. Ok, de bands omschrijving van hun eigen muziek had me uiteraard al wel nieuwsgierig gemaakt, maar ja, dat zegt niet altijd alles. Dark, heavy and wicked music klinkt inderdaad veelbelovend, en blijkt achteraf de spijker op de spreekwoordelijke kop.

Wanneer opener Black Moss even bezig is, is het duidelijk dat de Zweden zich helemaal uitleven in de stoner- en doomrock/metal. Riffs en groove vormen de belangrijkste bestanddelen, de zang lijkt vooralsnog ondergeschikt. Maar die groove zorgt er wel voor dat je er gelijk helemaal in zit. Daarna volgt het lange (negen minuten) Dying At Sunrise, dat opent met een riff in de beste Black Sabbath en Candlemass-tradities. Loom, beukend, duister; met deze keer bijpassende zang. Damn, deze bevalt me wel! Dit is vooral veel meer pure doom dan de opener.

Dancing With Demons laat horen dat het voorgaande nummer geen toeval was: ook hier weer verrukkelijk slepende doomriffs, en vooral een onheilspellend sfeertje. Deze gaat iets meer de psychedelische kant op, zo horen we stukje bij beetje het geluid van Laser Dracul steeds meer uitgediept worden. En zoals gezegd: dat bevalt me prima! Afsluiter Fear The Priest zou dan logischerwijs de optelsom van het geheel moet zijn, maar dat klopt niet helemaal wat mij betreft. Deze sluit eerder aan bij de opener, en is weer wat meer groove en stoner-gericht in plaats van doom.

Deze EP / dit mini-album heeft hoe dan ook gezorgd voor een ruim half uur luistergenot. Naar mijn smaak vind ik de middelste nummers het lekkerste, maar met die andere twee verveel ik me ook zeker niet. De donkere sfeer met een wat occulte, psychedelische touch doet het 'm voor mij wel. Ik wil hier in de toekomst zeker meer van horen!

Micke - bass, vocals

Lars - guitar

Henrik - drums