Loading...

Lyfordeath - Nullius In Verba

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 27-02-2019

Tracklist

01. Prophetia
02. Tenebrae
03. Lumine
04. Dawn of Souls
05. Mortal
06. Carved in the Bones
07. Ignio
08. The Day Hell Froze
09. Deus Ex Machina
10. Nullius in Verba - Act. 1
11. Nullius in Verba - Act. 2

De eerste beginselen van Lyfordeath zijn in de loop van 2011 ontstaan, al zag het geraamte van deze Portugese metalband er nog heel anders uit dan tegenwoordig. Met de vijf elementen synchroon dook de band de studio in voor hun eerste single Emissary of Death, die in maart 2013 het levenslicht zag. Na nog een laatste bezettingswisseling, een tweetal singles, en veel live spelen om hun muziek te promoten, werd vanaf augustus 2017 opnieuw de studio opgezocht, deze keer voor het opnemen van wat het debuutalbum zou gaan worden: Nullius In Verba.

Na een eerste snelle scan laat Lyfordeath zich vooral beluisteren als een moderne metalband. Er wordt vol ingezet op dikke grooves, een eigentijdse, vette productie, en een enorm duistere sfeerzetting, waardoor het album lekker weg luistert. De basis lijkt vooral te liggen in death metal, al hoor ik gaandeweg het album meer sporen van black (zoals in Carved In The Bones of het eerste deel van Nullius In Verba bijvoorbeeld) voorbij komen. Er wordt vaak het labeltje progressief aan dit soort muziek gehangen, maar dat vind ik wel meevallen. Mogelijk worden daarmee de wisselingen in tempo en sfeer bedoeld, naar de meer ingetogen en soms zelfs volledig cleane stukken.

Nullius In Verba laat zich daarnaast min of meer beluisteren als een conceptalbum. Er komen regelmatig korte, instrumentale intermezzo's voorbij, die daadwerkelijk sfeerverhogend werken. De composities boeien me elk voor zich ruim voldoende, aan afwisseling is dan ook geen gebrek. De eerste paar nummers Tenebrae en Dawn Of Souls (met lekker vet aangezette bas) zijn lekker opzwepend, bevatten heerlijke riffs, terwijl de ritmesectie zich een ongeluk groovet. Daarnaast is nog genoeg ruimte voor een volvette doodsrochel, zodat zowel het muzikale als het vocale aspect goed verzorgd voor de dag komen. Deze eerste tracks laten een wisselwerking horen met subgenres als melodeath en hard/metalcore (die laatste met name vanwege de breaks).

Heel anders gaat het er aan toe met Mortal, dat een heerlijk dreigend, onheilspellend, traag en log stuk is. Het begint nog ingetogen met clean gitaarspel en een subtiel baslijntje, maar ontvouwt zich binnen twee minuten tot een angstaanjagend monster. Dit blijkt de lijn waarop Lyfordeath voortborduurt, want de komende nummers zijn allemaal een stuk dreigender en trager - donkerder ook vooral - dan die eerste twee. Carved In The Bones, The Day Hell Froze en het afsluitende, in twee delen opgesplitste titelnummer Nullius In Verba laten zich stuk voor stuk beluisteren als mini horror-hoorspelen wat mij betreft.

Hiermee heeft de muziek wel raakvlakken met die van bijvoorbeeld een band als Rotting Christ. Dat is ook zo'n band die zonder uitzondering duistere metal maakt, waarbij thematiek en sfeer de leidraad zijn, en niet aan een specifiek metal-genre gebonden is. En die ik zeer weet te waarderen. Uiteindelijk hebben de eerste twee nummers van dit album me behoorlijk op het verkeerde been gezet. Het vervolg spreekt me al een stuk meer aan, als liefhebber van uitgesproken duistere muziek. Laat ik het er maar op houden dat Lyfordeath me positief heeft weten te verrassen. Ik vind Nullius In Verba een aangename kennismaking met een verder behoorlijk onbekende band.

Gil Dias - Vocals

Emanuel Ribeiro - Bass, Vocals

João Almeida - Guitar

Carlos Moreira - Guitar

Luís Moreira - Drums

  • I generally agree with the analysis, but I add the use and abuse of the feeling translated into each theme, every word and every sound. The music reveals the feelings, this album too ... and many!

    Door Amadeu Moreira op 28-02-2019 15:49:15