Loading...

Morast - Ancestral Void

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 06-05-2017

Tracklist

01. Crescent
02. Forlorn
03. Ancestral Void
04. Loss
05. Compulsion
06. Sakkryfyced

Morast is een een nieuwe metalband, opgericht in 2015, en afkomstig uit de Duitse regio Noordrijn-Westfalen. In december 2015 verscheen gelijk een eerste demo, in 2016 opgevolgd door een splitsingle met de landgenoten van Ultha, waarop beide bands hun voorliefde voor de oude Bathory mochten etaleren. Onthoud dit gerust als hint voor waar deze band mede z'n invloeden vandaan heeft. In maart 2017 is het dan tijd voor het serieuze debuut: Ancestral Void.

De muziek van Morast past niet direct in een enkel hokje, maar is wel eenvoudig te duiden: houd het maar op een soort van zwartgeblakerde doom/death metal, met invloeden van post (black) metal en wat sludge. De nummers zijn overwegend aan de trage kant, leunen zwaar op de eenvoudige, maar heavy riffs, bevatten regelmatig herhalingen (Crescent), en worden opgesierd met vocalen die ergens het midden houden tussen grunt en (hese) schreeuw.

Opener Crescent begint als een koppig beukertje, maar ontpopt zich tot een track waarin nog wel wat tempowisselingen en variatie zit. Het nummer zit wat mij betreft ergens tussen (post)black en doom in, maar dat maakt voor het gevoel en de sfeer niet uit: het is hier een enorm donkere bedoening. Forlorn gaat in dezelfde lijn verder, maar is over het algemeen wat langzamer. Toch doen deze eerste twee nummers me wat meer aan black dan doom metal denken.

Dat verandert met titelnummer Ancestral Void, dat - ondanks de nog altijd black metal-achtige gitaarriffs - meer nadrukkelijk in de doom-hoek te vinden is. Nu die doom-toon eenmaal gezet is gaat het ook op die voet verder. Loss begint als een bastaard van het iconische Black Sabbath - het nummer dus. Het is in deze context wel wennen aan de wat schreeuwerige zang, maar ja, dat moet dan maar.

Het plaatje lijkt me wel duidelijk. Het maakt voor Morast niet uit wat voor labeltje je aan de muziek hangt. Deze is in elk geval aardedonker, zelfs een enkele uptempo oprisping verandert niks aan dat duister. Het best beluister je het album in 1 keer door, met Sakkryfyced als angstaanjagend slotstuk. Ancestral Void blijkt vooral een verrukkelijk zwaar (doom)album, zonder melodie en franje, waar de liefhebber wel raad mee weet verwacht ik.

Clemens Bartholdy - bas

Leonardo Bardelle - drums

Jens Aschemeier - gitaar

F. - zang