My Sleeping Karma - Soma

• BandMy Sleeping Karma [DE]
• TitelSoma
• Release datum29-09-2012
• LabelNapalm Records [AT]
• PromotorHard Life Promotion [NL]

Tracklist

01. Pachyclada
02. Interlude
03. Ephedra
04. Interlude
05. Eleusine coracana
06. Interlude
07. Saumya
08. Interlude
09. Somalatha
10. Interlude
11. Psilocybe

Het Duitse My Sleeping Karma brengt sinds 2006 met ernstige precisie om de twee jaar een album uit. Een snelle doch eenvoudige rekensom leert ons dat het nu in 2012 tijd zou moeten zijn voor album nummer vier. En verdraaid, als het niet waar is, daar hebben we Soma, want zo heet ie. Soma zou een hallucinerend (goden)drankje zijn, en een goedgekozen titel voor de plaat blijken.

Want wat je op dit album kunt verwachten, My Sleeping Karma kenners weten het al, is vooral zweverige, hypnotiserende muziek, bestaand uit heel veel herhaling. Dit is muziek om te chillen, luistermuziek in de ware zin van het woord. Bovenal is het de bedoeling dat hier sfeer gecreëerd wordt, een zeer ontspannen sfeer. De muziek is op zich behoorlijk melodieus te noemen, verwacht in eerste instantie geen metalen klanken. O ja, ook geen vocalen, My Sleeping Karma is strikt instrumentaal, ik zou me hier ook geen zang bij voor kunnen stellen eerlijk gezegd.

Ik zou zelf de muziek omschrijven als psychedelische, groovende rock/metal, met een licht stoner achtig ondertoontje. Bij openingstrack Pachyclada moet ik in eerste instantie aan Tool denken, zeg maar 'Tool goes stoner'. Ook bij die band zit veel kracht in de herhaling van dezelfde melodie, zoals ook hier. Het schijnt de bedoeling te zijn dat je door deze muziek in hoger sferen terechtkomt (vandaar de 'Soma'), maar dat vind ik wel erg zweverig allemaal. Al kan ik niet ontkennen dat het zeer heldere gitaargeluid en de repetitieve aard ervan wel degelijk zijn invloed op me heeft.

Op Ephedra zal blijken dat zo'n gitaarlijntje zelfs verslavend kan werken, want wat is dit stiekem pakkend; het laat me in elk geval niet meer los. In combinatie met de zweverige soundscape achtige spacey geluiden op de achtergrond mist het zijn hypnotiserende werking niet. Daarin ligt dan toch de kracht van de muziek, knap gedaan zonder dat je het zelf in eerste instantie doorhebt. Dat het ook wel een tikje pittiger en groovier kan bewijst Saumya. Dit neigt nadrukkelijk meer naar stoner, en lijkt nadrukkelijk op deze plek op het album gezet om te voorkomen dat je helemaal indut na de bezwerende klanken van de voorgaande tracks, Saumya houdt de luisteraar bij de les.

Ik heb bewust alleen wat van de 'hoofdtracks' genoemd, die telkens worden onderbroken door een interlude. Ik vind het zelf enorm storende stukjes, die onnodig de 'vaart', de gang uit het album halen. De zes 'echte' nummers op dit album zijn echter zondermeer het beluisteren waard. Elk op hun eigen manier houden ze de luisteraar in bedwang. Maar ik moet er eerlijk bij zeggen: wanneer je niet bevattelijk bent voor dit soort hypnotiserende, psychedelische klanken zul je waarschijnlijk snel verveeld raken. Dit pakt je of juist niet. Mij wel in elk geval. Hoewel ik er niet van in hoger sferen geraak vind ik het wel degelijk rustgevende muziek waarop het heerlijk wegdromen is.