Loading...

Obtruncation - The Callous Concept

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 11-03-2018

Tracklist

01. Parish of Perdition
02. Mutual Hatred
03. Gruesome Assembly
04. Sanctum's Disruption
05. A Bedraggled Scheme
06. Things That Were and Shall Be Again
07. Aroused by the Deceased
08. Sphere of the Rotting
09. Repudiated Angel
10. Church of Delusion
11. Pernicious Saviour
12. Witch from Akyrz
13. Pernicious Saviour (live)
14. Sphere of the Rotting (live)

Begin 2015 besprak ik het op dat moment actuele album Abode of the Departed Souls van de Nederlandse death metalband Obtruncation. Ik liet daar ook al doorschemeren dat deze band een behoorlijke geschiedenis heeft. Bovendien werd dat album uitgebracht door Vic Records, zodat je wel op je Hollandse klompen kunt aanvoelen dat er vroeg of laat ook re-releases zouden gaan verschijnen van ouder materiaal. Zo verschijnen de twee demo's van Obtruncation uit 1991 en 1992 gezamenlijk op CD, daarover later meer.

Tegelijkertijd verschijnt namelijk ook debuutalbum The Callous Concept (oorspronkelijk uit 1997) in een heruitgave. En uiteraard is deze re-release volledig geremasterd door huistechnicus Tom Palms (Phlebotomized). Ik denk ook wel dat het een nuttige opknapbeurt is geweest, de oorspronkelijke opnames dateren immers al weer uit 1995, gemaakt in de Beaufort Studio in Bovenkarspel met Han Swagerman (The Gathering, Sear Bliss, Phlebotomized).

Extra's zijn er in de vorm van twee live-tracks, Pernicious Saviour en Sphere of the Rotting, waarbij ik geen flauw idee heb waar en wanneer die zijn opgenomen. Verder worden we getrakteerd op een verzameling van uiteraard zeldzame foto's, en ook mag het achtergrondverhaal niet ontbreken, deze keer van de hand van Pim Blankenstein (Officium Triste, Extreme Cold Winter, The 11Th Hour en Lords Of Metal).

De death metal-stijl die Obtruncation hanteerde was van de brute soort, en daarnaast technisch behoorlijk onderlegd. De overwegend snelle nummers worden retestrak uitgevoerd, en op z'n tijd wordt afgewisseld met tragere beukstukken, een vleugje thrash (Things That Were And Shall Be Again) of zelfs een slepende sfeervolle passage, zoals Mutual Hatred of Aroused by the Deceased laten horen. Heel af en toe lijkt het alsof je naar een spervuur aan blasts zit te luisteren (Sanctum's Disruption), maar net op tijd wordt dan weer een stukje variatie ingebouwd (Gruesome Assembly).

Elke instrumentalist als ook de vocalen krijgen hier alle ruimte, waardoor je goed kunt horen dat de nummers goed in elkaar zitten, en de heren muzikanten hun gereedschappen uitstekend beheersen. Let daarbij bijvoorbeeld ook eens op de subtiele basloopjes die de overgangen laten horen, naast uiteraard het meer in het oor springende gitaarwerk, de speels afwisselende drums en de lekkere diepe grunt en het bij vlagen hysterische gekrijs.

Het is me een raadsel waarom Obtruncation niet zo bekend is geworden als veel collega-bands met een vergelijkbare muzikale insteek uit dezelfde periode (zoals bijvoorbeeld de regio-genoten van Sinister, of van net iets later Houwitser). Kwalitatief gezien is het dik in orde wat Obtruncation hier laat horen; ook zonder oppoetswerk is de plaat prima te genieten. De band bestaat nog altijd, ik hoop dat deze heruitgaven helpen om ze weer wat duidelijker op de kaart te zetten.

Lawrence Payne - Zang

Luc van Ravels - Gitaar

Frank Dronkers - Gitaar, Bas

Martin Steigenga - Drums

Roeland Boot - Bas