Ohmwork - HorrorWorks

• BandOhmwork [NO]
• TitelHorrorWorks
• Release datum13-09-2019
• LabelRob Mules [NO]
• PromotorHard Life Promotion [NL]
• Genre Doommetal, Hardrock

Tracklist

01. The Phantom Killer
02. The Octavius
03. The Dancing Plague
04. Typhoid Mary
05. Sleep Killing
06. 112 Ocean Avenue
07. Courtesy Call
08. The Ballad Of Elisa Lam

Ohmwork werd opgericht in april 2012 in Tromsø, Noorwegen. De riffs kwamen gemakkelijk, het grootste deel van het schrijfproces vond plaats in de oefenruimte waar de band op riffs jamde die heel snel de kern van hun debuut Storm Season zouden worden. Ohmwork bracht hun eerste single Outside In uit op 31 mei 2013. Later werd het geremixed en opnieuw uitgebracht op 24 januari 2014. Hun debuutalbum Storm Season werd uitgebracht op 14 februari 2014. Op 19 september brachten ze de volgende single uit, Reptile. Deze track werd later opgenomen op hun volgende album.

Hun tweede album ShadowTech werd uitgebracht op 29 mei 2015 (dit album werd per ongeluk uitgebracht onder de naam Ohmwork, maar later gecorrigeerd). De single Veil of Sanity verscheen op 9 mei. Op 16 juni 2016 kwam de band met een EP getiteld Mother City. Vier nummers die later werden geremixed en opgenomen op het conceptalbum Alyssa Drone dat uitkwam op 20 oktober 2017. Requiem of the Fallen (15 september) en The Self-Exploration Chair (13 oktober) werden uitgebracht als singles. Het dubbele vinyl-album Alyssa Drone was een waar statement van een band die strakker en zwaarder is dan daarvoor. Het werd uitgebracht via Rob Mules Records en werd zeer goed ontvangen door zowel critici als fans.

Tot zover de geschiedenis, nu naar (min of meer) het heden, want vrijdag 13 (!) september 2019 heeft Ohmwork opnieuw een conceptalbum uitgebracht, HorrorWorks - dit is (pas) mijn kennismaking met deze band. En dan moet ik na enkele luisterbeurten bekennen dat de heren best een lekker pakkend, swingend en op momenten zelfs een lekker donker en naar doom neigend heavy rock-album in elkaar hebben gesleuteld. De ondertoon is bij vlagen ook echt lekker zwaar - zoals in Octavius bijvoorbeeld - op die momenten hoor ik de band het liefst. The Dancing Plague doet me bij momenten zelfs aan latere Candlemass denken, lekker hoor. Ook Dio (de muziek, niet de zang) hoor ik er bij vlagen wel in terug. Ik had naar aanleiding van de promo-introductie echt niet zo'n lekker zwaar album verwacht!

Als tegenwicht tegenover die heavyness wordt te pas en te onpas ook een synthesizer ingezet, en dat had van mij niet telkens gehoeven. Waarin het wel werkt is een nummer als Typhoid Mary; goed gedaan. Laat Ohmwork maar lekker boosaardig ronken, zo hoor ik dat graag. De ietwat nasale zangstem is tijdens opener The Phantom Killer nog wel even wennen, maar valt uiteindelijk best mee. Het lijkt er op dat de band het beste voor het laatst bewaard heeft, want ik vind vooral het gitaarwerk van The Ballad Of Elisa Lam om van te smullen, net als de wat onheilspellende sfeer trouwens. Van de acht nummers zit er echt geen enkele slechte bij! Ohmwork blijkt voor mij dus een aangename verrassing; serieus een aanrader voor de liefhebber van klassieke heavy rock met een donker tintje.