Loading...

Outshine - 1313

Gepost in Reviews door Peter van der Wielen op 10-04-2018

Tracklist

01. Liar
02. She Will Love Me When I Am Dead
03. We Are Broken
04. They Were Too Young
05. My Agony
06. Already Dead
07. They Know Who You Are
08. My Suicide

Hoeveel pech kun je hebben als band. Op vrijdag de dertiende september 2013 komen ongenode gasten je tourbus beroven van de mastertape van je nieuwe album, geld, documenten en instrumenten. Dit was het begin van een proces dat drie jaar heeft geduurd. De rechter verklaarde zelfs nog dat muziek maken geen werk is en dat bandleider Jimmy Norberg een flinke boete krijgt. Dit bracht hem tot een faillissement, het kostte hem zelfs zijn band, vrienden en huis aan zijn inmiddels ex-vriendin.

Het Zweedse Outshine (er zijn er meer) bestaat eigenlijk al sinds 1995. Tussen 1995 en 2003 hebben ze enkele demo’s uitgebracht. Met de demo Revive (2002) kregen ze in Zweden de titel van beste ongetekende band, wat uiteindelijk het startpunt is geweest voor wat de band nu is. In 2007 is er dan het eerste volledige album, Bad Things Always End Bad, gevolgd in 2009 door Until We Are Dead, en in 2013 ziet Prelude To Descent het levenslicht - gevolgd door een tour met Paradise Lost.

Outshine komt nu na alle tegenslagen en verliezen toch met een nieuw album. 1313 zal niet toevallig de titel zijn, na alles wat ze meegemaakt hebben met het getal dertien. Zoals zo vaak blijkt dat, in de kunst, uit ellende toch vaak weer iets moois kan ontstaan. Of het uiteindelijke album anders is gaan klinken dan wat er op de tapes heeft gestaan die gestolen zijn, zal altijd de vraag blijven. Outshine maakt muziek die in het straatje ligt van uiteenlopende invloeden als Type O Negative, Paradise Lost, Life Of Agony.

De plaat begint met een van de sterkere nummers, Liar. Hier hoor je eigenlijk ook meteen die invloeden terug. Het duidelijkste verschil met de vorige plaat is toch wel de zanger, op deze plaat zingt Tony Jelencovich (B-Thong, Death Destruction, Transport League) met meer agressie dan zijn voorgangers Mike Holm en Erlend Jegstad, wat wel ten goede komt aan de muziek. Mede door de wat agressievere zang klinkt de muziek soms behoorlijk als Paradise Lost.

Helaas moet ik ook toegeven dat er enkele mindere stukken op deze plaat staan. Het bijna negen minuten durende They Know Who You Are, begint heel aardig maar na een minuut of zes lijkt er iets fout te gaan met de opname. Het is net of de ‘tape’ de verkeerde kant op loopt en de teksten klinken heel vreemd (ik zou dit gedeelte er ook digitaal af knippen). Met het vreemde geluid start ook het laatste nummer My Suicide, gelukkig is dit maar van korte duur.

Om af te sluiten met een soort van ballad is wel een gewaagde keuze, maar deze is zeker de moeite waard (alleen jammer dat deze ook met veel ruis eindigt, dus dat wordt weer knippen). Deze plaat zal waarschijnlijk niet in mijn top 15 eindigen, maar ik vind 1313 toch zeker de moeite waard, en ben blij dat ik 'm eens gehoord heb.

Jimmy Norberg - guitars, electronica

Tony Jelencovich - vocals

Alexander Lundgren - drums

Niklas Ingvarsson - bass