Pentacle - Ancient Death

• BandPentacle [NL]
• TitelAncient Death
• Release datum25-11-2016
• LabelVic Records [NL]
• Genre Deathmetal

Tracklist

01. Prophet of Perdition
02. Soul's Blood
03. Descending of the Soul
04. Legion of Doom (Mantas cover)
05. Immolated in Flames
06. Witch of Hell (Death cover)
07. Walking Upon Damnation's Land

Ruim twee jaar geleden bracht Vic Records al een dubbel-cd met 18 geremasterde tracks van het Nederlandse Pentacle uit, The Fifth Moon…Beyond and Back. Ik ben er toen helaas niet aan toe gekomen om deze heruitgave van de EP The Fifth Moon (1996) met talloze extra's te bespreken. Nu is de volgende EP aan de beurt voor een oppoetsbeurt: Ancient Death uit 2001.

De zes oorspronkelijke nummers van de EP - vier eigen nummers en twee covers - krijgen hier gezelschap van een bonustrack (Soul's Blood, overigens ook te vinden op de split met Desaster uit 2000) die van dezelfde opnamesessies afkomstig is. Uiteraard is de muziek geremasterd, en Vic zou Vic niet zijn wanneer er niet voor een fraai uitgevoerd cd-boekje met foto's en flyers in 32 pagina's, en een nieuw hoesontwerp zou zijn gezorgd.

Grappig genoeg is Ancient Death een adequate omschrijving van de muziek die Pentacle al sinds jaar en dag voortbrengt. Pentacle is al opgericht in 1989, is al die jaren 'gewoon' actief geweest, maar heeft nooit veel (nieuwe) muziek uitgebracht. De band behoorde tot de eerste golf Nederlandse death metal bands, en dat hoor je gewoon. Dat is ook helemaal niet erg, sterker nog, dat authentieke geluid mag ik wel.

Het kwartet met aan het roer de onvermoeibare bassist/brulboei Wannes Gubbels (ook ooit Asphyx en een blauwe maandag Soulburn) trekt zich weinig aan van een originele aanpak, maar sleurt energiek door allerlei herkenbare elementen. De death metal klinkt meest opgefokt, soms zelfs een tikje chaotisch, maar laat ter afwisseling ook eens een slepende passage horen (Prophet Of Perdition). De vocalen zijn zoals zo vaak in die tijd lekker hysterisch (denk ook maar eens aan van Drunen) maar wel prettig rauw, en passend bij de muziek.

Ik vermoed dat de rauwe death van Pentacle, met heel soms stiekem ook wel een zwartgeblakerd randje, zoals die hier te horen is, in 2001 al enigszins achterhaald klonk. Deze authenticiteit is dan ook zeker een charme van de band en z'n muziek. Old school avant la lettre, of zoiets. Grappige gedachte wel. Luistertip: afsluiter Walking Upon Damnation's Land.