Pristine - Ninja

• BandPristine [NO]
• TitelNinja
• Release datum23-06-2017
• LabelNuclear Blast [DE]
• Genre (Blues)Rock, Psychedelische rock

Tracklist

01. You Are The One
02. Sophia
03. The Perfect Crime
04. The Rebel Song
05. The Parade
06. Ghost Chase
07. Ninja
08. Jekyll & Hyde
09. Forget

De Noorse zangeres Heidi Solheim is in eigen land een bekendheid. Er verschijnen mainstream popplaten onder eigen naam, ze produceert stoere kindermuziek onder de noemer Dinosaus (enigszins vergelijkbaar met het Finse Hevisaurus), en gooide hoge ogen tijdens The Voice Of Norway. Of dat nog niet genoeg is, is ze ook nog de drijvende kracht achter de retro/bluesrockband Pristine. Over dat laatste ga ik het hier maar eens even hebben, naar aanleiding van hun vierde album Ninja.

Label Nuclear Blast heeft blijkbaar besloten het ijzer te smeden op het moment dat het het heetst was, en springt op de rijdende trein die Pristine al zo'n tien jaar is. Bekendheid buiten Noorwegen was tot voor kort schaars, daar zal met het verschijnen van Ninja ongetwijfeld snel verandering in komen. De labelgenoten van Blues Pills hebben er in een klap een geduchte concurrent bij.

Daar waar menig band 'retro' hoog in het vaandel heeft staan, voert Pristine dit credo tot in alle hoogtes op. Ninja is naturel, live, in een kort tijdsbestek opgenomen; en klinkt dan ook zo. Het geluid is enorm organisch, je voelt bijna het eerlijke zweet uit de nummers druipen. Bovendien beperkt Pristine zich niet een enkel kunstje, en verkent meerdere invalshoeken van de brede begrippen rock en blues.

You Are The One en Sophia (dat orgel!) laten horen dat deze band in elk geval weet wat groove is. Deze twee rocktracks swingen als een malle en krijgen ongetwijfeld de voetjes van de vloer. The Perfect Crime laat daarna de ingetogen kant van de band horen, waarin vooral de vurige, roodharige Solheim mag uitblinken. Daarna wordt weer verder gerockt met The Rebel Song (doet in het intro wel erg denken aan de klassieker Hush) waarin de zangeres haar temperament ook prima kwijt kan. De lekker in het gehoor liggende rockertjes (vergeet ook titelnummer Ninja niet!) worden op gepaste wijze afgewisseld met meer eigenwijze tracks als het moerassig-bluesy Ghost Chase en het wel heel broeierige, psychedelische Jekyll & Hyde (hallo Grace Slick zou ik bijna zeggen).

Met Ninja weten we direct wat Pristine allemaal te bieden heeft. Origineel is het allemaal niet wat we hier voorgeschoteld krijgen, maar de eerlijke uitvoering maakt wel heel veel goed. Een voornaam deel van de aantrekkingskracht van Pristine's muziek komt weliswaar op het conto van Solheim's stem, maar de groovende muziek zelf is toch ook niet te versmaden. Vooral het orgelwerk vind ik om van te smullen, en is een onmisbaar element. Met zoveel sterke troeven moet deze band het nog wel een poosje kunnen uitzingen.