Loading...

Raven - All For One

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 16-05-2021

Tracklist

01. Take Control
02. Mind Over Metal
03. Sledgehammer Rock
04. All for One
05. Run Silent Run Deep
06. Hung Drawn and Quartered
07. Break The Chain
08. Take it Away
09. Seek and Destroy
10. Athletic Rock
11. Born to Be Wild
12. Inquisitor
13. Ballad of Marshall Stack
14. The Power and the Glory
15. Mind Over Metal [Live]

Ik heb geen idee of ik een verband moet gaan leggen met de corona-pandemie, maar ik heb het gevoel dat het sinds zo'n beetje een half jaar heruitgaven van klassiek materiaal regent. De retro-releases en bijbehorende reviews zijn niet van de lucht. Ik doe er braaf aan mee, want er komt verdomd veel materiaal voorbij dat mij terug voert naar de jaren van mijn jeugd, en het kennis maken met het verschijnsel heavy rock / metal. Deze keer is het de beurt aan het Engels Raven!

Toeval of niet, ik maakte indertijd kennis met deze band in 1983, ten tijde van hun derde album All For One, en laat dat nou precies het album zijn dat door High Roller (een van de veroorzakers van de vele heruitgaven) nu opnieuw onder de aandacht brengt. helemaal toeval zal het niet zijn, want All For One was wel een 'make or break'-album voor Raven. De band wordt vaak (gemakzuchtig, want Brits en jaren '80) gerekend tot de NWOBHM, maar paste daar zowel geschiedkundig als qua stijl niet echt in. Opgericht in 1974 leek Raven op hun eerste twee albums vooral een voorbode voor speed metal, behoorlijk primitief / rauwig en rommelig, vergelijkbaar met buurtgenoten Venom.

Het spelen van een aantal dates in Amerika aan het einde van 1982 was een eye-opener geweest voor Raven, en ze besloten dat hun nieuwe album minder over snelheid zou gaan en meer over power. En om hen te helpen het album te bereiken dat ze in hun hoofd konden horen, wilden ze het gebruik van meer uitgebreide apparatuur dan de Impulse Studios van Neat Records konden bieden, samen met een producer van hun keuze. Bovenaan hun lijst stond Michael Wagener - vanwege zijn werk op Accept's Breaker LP - die buiten het medeweten van de band op dat moment werkte met Accept's frontman Udo Dirkschneider (hetgeen ook nog tot een samenwerking zou leiden, daarover zo meteen meer).

Het productieteam bleek een dodelijke keuze te zijn, en resulterende in een met name voor de fans van het eerste uur behoorlijk tegenvallend album. De keuze voor meer spierballenmetal ten kost van de snelheid werd de band niet in dank afgenomen. Dat het nog erger kon bewijzen de albums die daarna zouden volgen, toen Raven in de greep kwam van major Atlantic, en steeds meer gepolijste metal ging maken. In dat licht gezien is All For One eigenlijk het laatste 'echte' old school album. De meeste composities zijn dan ook zeker niet slecht, en de gevorderde productiemogelijkheden zorgden voor een aangenaam heavy geluid - zeker voor die tijd.

Deze re-release bevat naast het originele album - voorzien van volledige audio-restauratie en nieuwe mastering (op basis van een nog niet uitgebrachte Megaforce cut) - uiteraard nog enkele extraatjes. De al eerder aangehaalde Udo zong met Raven op twee nummers: Inquisitor en Born To Be Wild (inderdaad, de Steppenwolf-cover), die samen als single in verschillende formaten na het album zouden verschijnen. Daarnaast horen we The Ballad Of Marshall Stack, dat indertijd de B-kant van de eerste single Break The Chain was. Vervolgens is er nog The Power and the Glory, opgenomen tijdens de album-opnamesessies, maar ongeschikt bevonden. Als laatste is er nog een live versie uit 1983 van Mind Over Metal.

Ik vind het stiekem best leuk om die oude muziek eens in een 'verbeterde' geluidskwaliteit te horen, vergelijken met 'vroeger'. In de heerlijke old school metal zit nog genoeg van de oorspronkelijke charme verstopt om dat gevoel van lang geleden weer boven te halen. Tegelijk drukt het me met de neus op de feiten dat ik nooit meer zo onbevangen naar metal kan luisteren als toen ik een jonge tiener was en nog zo veel mocht ontdekken. Ik hoop dat de storm aan re-releases nog even niet gaat liggen, ik wil nog wel wat meer verrast worden!

John Gallagher - Vocals, Bass

Mark Gallagher - Guitars, Vocals

Rob "Wacko" Hunter - Drums, Vocals