Striker - Striker

• BandStriker [CA]
• TitelStriker
• Release datum24-02-2017
• Labelcmm / SAOL [DE]
• Genre Heavy / power metal, Speedmetal

Tracklist

01. Former Glory
02. Pass Me By
03. Born To Lose
04. Cheating Death
05. Shadows In The Light
06. Rock The Night
07. Over The Top
08. Freedom's Call
09. Curse Of The Dead
10. Desire (Ozzy Osbourne cover)

Het Canadese Striker is hier al vaker besproken. Drie verschillende reviewers hebben zich in de loop der jaren over de laatste drie albums uitgelaten, en allemaal met even veel plezier. In 2012 besprak ik zelf hun tweede album Armed To The Teeth, en ik vraag me af of er in een jaar of vijf tijd nog wat veranderd is in het Striker-bolwerk. Want inmiddels is er, krap een jaar na voorganger Stand In The Fire, al weer een nieuw album uit, simpelweg getiteld Striker.

De bandbezetting is in elk geval wel gewijzigd. In vergelijking met het vijftal van 2012 zijn alleen zanger Dan Cleary en drummer Adam Brown nog van de partij. het blijkt dat de afgelopen jaren diverse snarenplukkers zijn gekomen en weer gegaan. Momenteel vinden we drummer Adam's broer Tim op gitaar (sinds 2013) en William Wallace op bas (sinds 2014). Dat betekent dat zanger Cleary het enige nog originele bandlid is.

Voor het bandgeluid blijkt dat evenwel nauwelijks verschil te maken. Striker klinkt nog altijd als een authentieke jaren '80 metalband, met een voorliefde voor naar speed (en een beetje thrash) metal neigende heavy/power metal. Tijdloze, oerdegelijke metal beter gezegd, zo van het soort waar de old school liefhebber helemaal uit zijn plaat kan gaan. Maar dan wel zonder dat het oubollig klinkt; want hoe ver de muzikale referenties ook terug in de tijd gaan, qua geluid en productie kun je wel horen dat Striker een band van nu is.

Het album begint nog in het middentempo met Former Glory, maar daarna gaat met Pass Me By het gas er vol op. Dan volgt Born To Lose (met een beetje een Anthrax-vibe), al even bekend als single/video. Niet te snel, maar toch een van de betere nummers van het album. Wat dan volgt is een in mijn ogen onbegrijpelijk intermezzo Cheating Death, dat de zojuist opgebouwde sfeer weer helemaal teniet doet. Overbodig wat mij betreft; had het dan als intro op het album gezet, dan had ik het nog gesnapt.

Gelukkig is dat de enige echte misser van Striker (het album) dat ik daarmee Striker (de band) niet te zwaar zal aanrekenen. Zeker wanneer even later Over The Top, nog een hoogtepuntje, uit de speakers komt denderen. Zelfs de Ozzy-cover Desire (van het onvolprezen album No More Tears uit 1991) is hier in de uitvoering van Striker wel redelijk op z'n plaats. Een bijzonder keuze eigenlijk wel, maar de enthousiaste presentatie past gewoon helemaal bij deze band.

Als laatste wil ik nog een enorm (persoonlijk) pluspunt aanhalen: op Striker staat geen enkele ballad! Behalve de al genoemde miskleun rock dit album dus gewoon van begin tot eind, als een feest der herkenning voor zowel de oudere als de jongere metalfan. Aanrader!