Téras - Broken Frayed Ends

• BandTéras [BE]
• TitelBroken Frayed Ends
• Release datum28-02-2020
• LabelEigen beheer
• Genre Thrashmetal

Tracklist

01. Broken, Frayed Ends
02. Follow the Herd
03. Waiting for the End of March
04. Enter the Void Pt. I
05. Enter the Void Pt. II
06. Lost Souls I Hope You Linger
07. Lucifer the Devil In Me
08. This Is Where We Part
09. Charon's Obol

Téras is een vierkoppige metalband uit de regio Brussel, die in 2016 voor het eerst van zich liet horen middels debuutalbum Pandora. Ik maak nu pas kennis met deze band, via hun tweede album Broken Frayed Ends. Deze verscheen vorige maand. Je zou Téras een thrash metalband kunnen noemen, al is het viertal niet heel streng in de leer. Hun muziek is behoorlijk eigentijds, en laat dus ook invloeden uit andere metalen subgenres horen.

Direct met het eerste trio nummers krijgen we de veelzijdigheid van Téras voorgeschoteld. Opener en titelnummer Broken, Frayed Ends geeft een goed beeld van wat je kunt verwachten. Slepend, melodieus in het intro, gaandeweg neemt een zwaardere riff de overhand, en op het moment dat de schreeuwstem van Kevin Spruyt invalt gaat het los. Zeker (nog) niet qua tempo, maar wel wat betreft intensiteit en dreiging. Met Follow The Herd gaat het dan meteen een stuk sneller, al blijven tempowisselingen en breaks bepalend. Dat laat vooral Waiting For The End Of March horen. Dit nummer begint een beetje als een metalcore-track, maar laat even verderop ook op blasts gelijkende snelheden horen. Afwisseling troef dus.

Als we het over snelheid hebben moet zeker Lost Souls I Hope You Linger genoemd worden. Dit is zonder twijfel het meest agressieve, en het meest thrashy nummer van de plaat. Deze is ook sterk geplaatst voor Lucifer The Devil In Me, dat in weerwil van de titel misschien wel het rustigste nummer van het album genoemd kan worden. Een fraai, relatief ingetogen middenstuk zorgt voor een moment van bezinning, opgesierd met een al even relaxte gitaarsolo. Naar het einde toe worden overigens al deze woorden geloochenstraft door een stevig slotakkoord.

Willen we het hebben over afwisseling, opbouw en dynamiek, dan gaat het al snel over het duo Enter The Void. Vanaf een subtiel, rustig intro bouwen de tracks sfeervol op naar stevig beukwerk, om de afwisseling voort te laten duren. Een dergelijke spanningsboog geldt ook voor afsluiter Charon's Obol, al is dat hier waarschijnlijk wel redelijk voorspelbaar.

Al met al laat Téras op Broken Frayed Ends redelijk afwisselende en moderne metal horen. De band pint zich niet vast op een enkele stijl. Onderling wordt genoeg variatie geboden om negen nummers lang te blijven boeien. Helaas geldt dat wat mij betreft niet voor de vocalen, die ik te eentonig vind; hier had meer afwisseling juist niet misstaan. Verder is er niks mis met dit album, waarmee de band de weg naar de podia wel zal weten te vinden.