Thrash La Reine - La Foi, La Loi, La Croix

• BandThrash La Reine [CA]
• TitelLa Foi, La Loi, La Croix
• Release datum31-05-2019
• LabelEigen beheer
• PromotorAsher Media Relations [CA]
• Genre Heavy / power metal

Tracklist

01. Pourchasser Le Dragon
02. Thrash La Reine
03. Le Rédempteur
04. La Peur Du Lendemain
05. Garde La Foi
06. Du Sang Sur Les Plaines

Thrash La Reine is opgericht in 2016 en is terug met een tweede release, de EP La Foi, La Loi, La Croix. Ze brachten in december 2017 een demo uit met de titel Le Métal Est Notre Langue (Metal is onze taal). Renaud Baril vormde deze band nadat hij een andere lokale band verliet met de naam Trainwreck Architect; nu is hij als enige zowel componist, frontman, zanger en gitarist van deze nieuwe, veelbelovende Canadese heavy metal-formatie.

De oplettende lezer had natuurlijk al begrepen dat hier alles in het Frans gaat. Hoewel ik nog wel eens denk dat ik deze taal enigszins beheers ben ik blij met de teksten op papier erbij. Evengoed geeft de verstaanbaarheid van de teksten wat mij betreft geen meerwaarde, ik vind het juist wel een tikje mysterieus wanneer wordt gezongen in een taal die ik niet of minder begrijp. Toch heeft Thrash La Reine wel wat te melden, zoals bijvoorbeeld blijkt uit de epische tekst van de al even epische afsluiter Du Sang Sur Les Plaines (bloed op de vlakten).

Maar goed, het moet hier natuurlijk voornamelijk gaan over de muziek. De metal van Thrash La Reine is overwegend van de ouderwetse snit, en doet nog het meest denken aan de NWOBHM, met zo heel af en toe een vleugje jaren '80 thrash, als ook een tikje folk. De knisperende beginriffs van zowel Pourchasser Le Dragon als Le Rédempteur klinken me veelbelovend in de oren. Bij de albumopener valt het vervolg dan wat tegen, dit nummer verzandt in obligate uptempo heavy metal zoals we dat al vele jaren kennen. Le Rédempteur bevalt me vanwege de afwisseling al iets beter; let ook vooral op de korte twin-solo.

Daar tussendoor zijn Thrash La Reine en La Peur Du Lendemain net wat eenvoudiger nummers, die ook een beetje crossover (hardcore) invloeden laten horen. Net wat eenvoudiger, en meer rechttoe rechtaan. Garde La Foi heeft wederom een lekkere beginriff en laat een donkerder kant van de band horen. Minder snel, maar wel wat dreigender. Het is eigenlijk ook pas hier dat het groovende baswerk me voor het eerst opvalt; later hoor ik dat gelukkig ook in de overige nummers terug. Het prijsnummer van deze EP is natuurlijk afsluiter Du Sang Sur Les Plaines, dat met z'n negen minuten speelduur geen moment verveelt, en het best laat horen wat de mogelijkheden van Thrash la Reine zijn: een tikje epiek, en de afwisseling tussen het melodieuze middentempo en meer opzwepende en agressieve fragmenten, en natuurlijk de ingetogen sfeerstukjes.

Hoewel ik deze Franstalige Canadezen geen hoogvlieger vind binnen de internationale traditionele heavy metal scene, heeft Thrash La Reine toch wel degelijk iets als een eigen geluid. Natuurlijk de teksten in het Frans, maar ook een beetje folk-achtig iets meen ik te bespeuren, zonder dat ik daar precies de vinger op kan leggen. De voornaamste invloed is en blijft Iron Maiden in mijn beleving, maar daar is natuurlijk niks mis mee. Ik hoop dat deze band zich in de toekomst toch net nog wat beter kan gaan onderscheiden van de massa. De muziek op hun demo was nog behoorlijk wat simpeler dan op deze EP, dus daar zie ik wel vooruitgang in.

Voor de liefhebber is La Foi, La Loi, La Croix hier onder in z'n geheel te beluisteren: