Throne Of Flesh - Dust

• BandThrone Of Flesh [IT]
• TitelDust
• Release datum24-03-2023
• LabelGreat Dane Records [FR]
• Genre Deathmetal

Tracklist

01. Whispers Of Sacrophagy
02. Macabre Procession
03. Smoking Of My Enemies
04. Dust
05. Exhumation Of The Ancients
06. བྱ་གཏོར་
07. 24 Obnoxious Reeks Of Holiness
08. Throne Of Mendacious Heritage
09. Inverted
10. Tracheotomized By Ants

Throne Of Flesh is een Italiaanse death metalband die de pure underground-feel belichaamt. Opgericht in 2018 kwam de band in 2019 met een eerste EP Dogma. Voor begin 2023 stond een tweede EP op stapel, Dust. Door de toevoeging van de eerste EP als bonus ontstaat een heuse langspeler: tien tracks, 42 minuten aan smerige old school death. Een prima visitekaartje / kennismaking wat mij betreft.

De EP begint met een drietrapsraket, die op een heerlijke manier de spanning opbouwt. Een atmosferische prelude gaat over in de eerste melodieuze gitaarlijnen van Whispers Of Sacrophagy, dat midtempo voort-hakt als een mid-tempo instrumentaal stuk met huiveringwekkende melodieën, aangedreven door de melodieuze maar toch sinister klinkende leadgitaar, en verpletterende baslijnen. Na deze twee minuten durende opener volgt een naadloze overgang naar Macabre Procession dat qua snelheid en agressie pas echt tot leven komt. De riffs zijn strak, het tempo zit er lekker in, en de grommende zang is bijbehorend grauwend hees maar bruut. De afwisseling tussen midtempo grooves en opzwepende snelheid is uit het boekje, en wordt adequaat uitgevoerd.

Opnieuw is er een naadloze overgang naar Smoking Of My Enemies, deze behoudt het momentum in termen van tempo's en waanzin, en begint weer met een uitgebreid instrumentaal stuk. Het nummer wordt volledig gedreven door de gitaarriffs en de opzwepende ritmesectie, terwijl de zang nauwelijks een rol speelt. Een verfrissend momentje is de gitaarsolo bijna aan het eind. Na het titelnummer Dust - een wat vaag intermezzo - zet Exhumation Of The Ancients weer vol in op de semi-chaotische old school death als van de eerste paar tracks. De verrassing is er nu wel een beetje van af.

བྱ་གཏོར snap ik niet, en heb ik moeten opzoeken. Het blijkt de Tibetaanse begrafenispraktijk van excarnatie te beschrijven. Het nummer zelf is je reinste krankzinnigheid, en neigt naar de schijnbare chaos van grindcore en crossover. Gelukkig is er een break naar het tweede deel van het nummer, voorzien van een trager tempo met een atmosferische doomy insteek, waarin zelfs wat chant-zang te horen is. Een onweerstaanbare combinatie, en daarom misschien wel een stiekem favorietje.

De laatste vier nummers zijn de opnieuw uitgebrachte tracks van Dogma. Voor degenen die niet bekend zijn met Throne Of Felsh is het een goede gelegenheid om naar het eerdere materiaal van de band te luisteren. Al met al passen de nummers in het geluidskader van Dust, hoewel ik vooral vind dat Dogma een stuk rauwer en donkerder is. Al met al geen onderscheidende release, wel een leuke aanwinst voor de liefhebber van (Italiaanse) underground old school death metal die als ode dient aan de klassiekers van de vroege jaren '90. Yep, ik mag hier graag naar luisteren.