Loading...

Ugly Kid Joe - Uglier Than They Used Ta Be

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 27-10-2015

Tracklist

01. Hell Aint Hard To Find
02. Let The Record Play
03. Bad Seed
04. Mirror The Man
05. She's Already Gone
06. Nothing Ever Changes
07. My Old Man
08. Under The Bottom
09. Ace of Spades
10. Enemy
11. Papa Was A Rolling Stone (bonus)

Ugly Kid Joe, wie kent ze niet? De band zal wel voor eeuwig verbonden blijven met hun twee bekendste nummers Everything About You en hun versie van de evergreen Cats In The Cradle. De band had een korte maar krachtige toptijd van 1991 tot 1996, toen de band na een EP en drie albums in 1997 al weer uit elkaar viel. Sinds 2010 is de band weer alive and kicking, in dezelfde samenstelling als waarin de band uit elkaar ging, hetgeen in 2012 resulteerde tot EP Stairway To Hell, en uiteraard de nodige live optredens.

Inmiddels zijn we weer een paar jaar verder, en heeft Ugly Kid Joe hun vierde full length uit. Albumtitel Uglier Than They Used Ta Be - inclusief hoes - verwijst nadrukkelijk naar de debuut EP uit 1991 As Ugly As They Wanna Be; zou hun muziek van nu ook teruggrijpen op die uit de hoogtijdagen? Ik kan me toch nauwelijks voorstellen dat die vrolijke jongetjes uit de clip van Everything About You niet ook ouder en wijzer zijn geworden. Ik ben dan ook heel benieuwd, en vooral heel gereserveerd...

Gezien mijn sceptische houding vooraf kon dit album eigenlijk alleen maar meevallen, en dat doet het dan ook. Sterker nog: ik denk dat wanneer je alle albums van de band als geheel bekijkt, deze nieuweling het beste is dat ze ooit gemaakt hebben. Ugly Kid Joe laat anno 2015 horen volwassen te zijn geworden, en dat vind ik eigenlijk best verrassend.

De band klinkt oprecht en gedreven in een sterke swingende hardrocksong als Hell Aint Hard To Find (doet me wel wat aan Foo Fighters denken helaas) of wat zwaardere nummers als Let The Record Play en She's Already Gone. Ironisch genoeg doen die laatste twee een beetje grungy aan, juist het muzikale klimaat dat (onder anderen) Ugly Kid Joe indertijd de das om deed. Toch doet de muziek zeker niet gedateerd aan, al zijn er wel verwijzingen naar het jaren '90 geluid. Ook Under The Bottom vind ik een ijzersterke en toch ook gevarieerde rocker, een van de hoogtepunten van het album naar mijn idee.

Verwijzingen naar het verleden zijn er ook in de vorm van akoestische nummers. Zo vind ik persoonlijk Mirror The Man een wel erg opvallende poging om een tweede Cats In The Cradle te creëren. Van de andere kant is het natuurlijk heel positief om te horen dat de band ook dit trucje nog altijd prima beheerst, en het toont de veelzijdigheid van de band. En stiekem is het ook best een mooi liedje.

Veelzijdigheid die we ook terug horen in de twee covers die dit album (inclusief bonus) sieren. Ace Of Spades (met medewerking van Phil Campbell zelve, die overigens ook nog op een paar andere tracks te horen is) voegt helemaal niks toe aan het bestaande nummer en de honderden uitvoeringen die er al zijn, maar ik vind het wel grappig om deze uitvoering te horen omdat het qua genre zo anders is. Dat geldt helemaal voor de klassieker Papa Was A Rolling Stone, die de band zich wel redelijk eigen heeft gemaakt.

Ugly Kid Joe is er dus in geslaagd een interessante verzameling liedjes te produceren, en laat horen dat ze er anno 2015 nog best mogen zijn. Een wereldschokkende plaat is het zeker niet geworden, maar een slecht nummer zul je er niet op vinden. Naar mijn idee klinkt de band oprecht, en is het allemaal wat zwaarder op de hand als vroeger. Het lelijke kind is eigenlijk best goed opgedroogd.

Whitfield Crane — Vocals

Klaus Eichstadt — Guitar

Dave Fortman — Guitar

Cordell Crockett — Bass

Shannon Larkin — Drums