Unanimated - Annihilation

• BandUnanimated [SE]
• TitelAnnihilation
• Release datum10-08-2018
• LabelCentury Media Records [DE]
• Genre Black metal

Tracklist

01. Adversarial Fire
02. From A Throne Below
03. Of Fire And Obliteration
04. Annihilation

Unanimated is een Zweedse death/black metalband die in eerste instantie actief was in de jaren 1988-1996, en in die tijd twee albums uitbracht. In 2007 werden de koppen weer bij elkaar gestoken, waarna in 2009 comeback-album In The Light Of Darkness verscheen. Ook daarna werd het weer een behoorlijk tijd stil, totdat eerder deze maand schier vanuit het niets een nieuwe viertrack-EP op de markt werd geslingerd: Annihilation. Ik had overigens nog nooit van de band gehoord.

In hun muziek hoor ik momenteel eigenlijk meer black dan death metal, al is het dan sowieso van de melodieuze soort. Natuurlijk, de typerende (tremolo-)riffs en hyperblasts zijn volop aanwezig, maar deze worden met regelmaat doorsneden door tragere, slepende passages waarin de melodie zeker niet geschuwd wordt. Maar ook in de snellere stukken worden we om de oren geslagen met melodieuze gitaarleads. From A Throne Below lijkt me daar een goed voorbeeld van. Wat ik wel het fraaiste vind, is dat ook in die langzamere stukken de sfeer constant heerlijk duister blijft. De wisselwerking tussen pure agressie en meer ingetogen stukken blijft voor mij een zeer aangename.

De derde track Of Fire And Obliteration is wel een beetje een vreemde eend in de bijt. Het is in deze context bijna een kampvuurliedje, en verwacht je als opvulling eerder bij een folkmetalband. Zeker gezien dit toch maar een EP is met een paar tracks zou ik er niet voor gekozen hebben om een dergelijk vullertje daar bij te zetten. Het draagt wat mij betreft ook niet bij aan de sfeer, terwijl dat wel de bedoeling zal zijn verwacht ik. Of heeft Unanimated na negen jaar simpelweg niet meer materiaal paraat?

Afijn, bijkomend voordeel is wel dat afsluiter en titelnummer Annihilation daarna extra hard lijkt te knallen; dit is wel de hardste track van de EP, al horen we ook hier weer fraaie vertragende passages. Over sfeer gesproken: juist de slepende stukken dragen daar al optimaal aan bij, daar heb je zo'n saai liedje toch helemaal niet voor nodig. De drie goede tracks beschouw ik alsnog als een aangename kennismaking met Unanimated. Maar om mij echt te overtuigen zullen ze toch met een evenwichtig album op de proppen moeten komen.