Vessel Of Light - Woodshed

• BandVessel Of Light [US]
• TitelWoodshed
• Release datum21-09-2018
• LabelArgonauta Records [IT]
• PromotorAll Noir [DE]
• Genre Doommetal

Tracklist

01. Woodshed
02. Part of my Plan
03. A Love So True
04. Son of Man
05. Watching the Fire
06. Beyond the Cellar Door
07. One Way Out
08. Man's Sin
09. Day of Rest
10. End It All
11. Pray for a Cure

Het duo Vessel Of Light - bestaande uit Dan Lorenzo (Hades, The Cursed) en Nathan Opposition (Ancient VVisdom) - wist vorig jaar op bescheiden schaal al te verrassen met een selftitled EP. Nog geen jaar later doen de heren daar nog een schepje boven op met de langspeler Woodshed.

Als ik naar aanleiding van het aantal tracks op het album, en de lengte er van, een ding niet verwacht had, dan is het wel doom metal. Toch is dat waar Vessel Of Light ons op trakteert. Geen licht dus, zoals de bandnaam ons belooft, maar melancholie, duisternis en zwartgalligheid. Sombere, veelal trage metal met invloeden van gothic, af en toe een vleugje grunge of stoner (Son Of Man), en zelfs blues (Part Of My Plan).

Het album gaat van start met titelnummer Woodshed, dat uiteindelijk meer een soort intro lijkt. Wel is de toon gezet voor korte - in het algemeen onder de vier minuten - composities, vrij ongebruikelijk in dit genre. Regelmatig lijkt een nummer onverwacht op te houden (A Love So True, Day Of Rest) waardoor ik soms het gevoel heb dat ik naar een knip- en plak-collage aan het luisteren ben. Ik heb dan echt het idee dat de opbouw niet compleet is, en de opgebouwde sfeer weer wordt neergeslagen. Dat is voor mij wel even wennen, en maakt me duidelijk dat Vessel Of Light geen traditionele (doom) metalband is.

Wel herkenbaar en typerend zijn de lome riffs, het trage getrommel, de rollende bas en somber stemmende cleane zang. Beyond the Cellar Door is wat mij betreft het prijsnummer van het album, en toevallig(?) ook het langste nummer. Het laat echt alle aspecten horen die ik zo waardeer in doom metal. Ook trage beukers als Watching The Fire en vooral Day Of Rest vind ik sterk; die laatste is een heerlijk donker nummer, waarin de zang over de top gaat en een lekker waanzinnige sfeer neerzet. Alleen had het nummer dus gerust wat langer mogen duren, in plaats van zo raar te worden afgekapt.

Hoewel ik de losse composities dus niet allemaal even sterk vind, houd ik wel enorm van de donkere atmosfeer van Woodshed. Ik heb het album inmiddels meerdere keren beluisterd, en als geheel weet het me zeker te grijpen. Die korte tracks, dat blijft nog even wennen. Ach, met een beetje eigenzinnigheid binnen een vastgeroest genre is natuurlijk ook helemaal niks mis. Dat gezegd hebbende: luister maar eens naar de akoestische afsluiter Pray For A Cure.