Loading...

Weregoat - The Devil's Lust

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 11-08-2022

Tracklist

01. Tempter! Abuser! Satan her Master
02. Merciless Execution
03. Festering Womb of Uncreation
04. The Devil's Lust
05. Goat Perversion
06. Burn Deep the Signs of Hell

Ik heb inmiddels wel in de gaten dat vanuit Portland, Oregon, USA aardig wat smerigheid op extreme metalgebied verspreid wordt. Weregoat - dat is alvast een veelbelovende lekkere foute naam - is opgericht in 2009, en bestaat uit veteranen van de lokale extreme metalscene. De catalogus van Weregoat is tot nu toe weliswaar geduldig schaars, met debuut-LP Pestilential Rites Of Infernal Fornication uit 2017 als voorlopig hoogtepunt. Totdat morgen The Devil's Lust verschijnt, de eerste nieuwe opname in vijf jaar.

Kenmerkend vereerd met overdreven seksuele cover art (met dank aan de legendarische Rok van Sadistik Exekution) ben ik benieuwd of deze afbeelding de censuur van de kortzichtige social media doorkomt. Delen zal niet meevallen vermoed ik. Daar gaat Weregoat ongetwijfeld schijt aan hebben, het drietal houdt zich onverminderd bezig met het verspreiden van hun beestachtige extreme metal-mix. Een smeltkroes van (vooral) black en speed metal, gegarneerd met thrash-en death-invloeden, en verpakt in een zodanig uitgekiende productie dat je de rammelende old school insteek er perfect aan af hoort. Klinkt tegenstrijdig hè, maar toch is dat precies wat het is.

In zes nummers, bijna 23 minuten aan muziek, laat Weregoat de oeroude tijden van de vroegste extreme metal-vibe herleven. Persoonlijk vind ik vooral die galmende vocalen helemaal te gek - eigenlijk kan dat natuurlijk helemaal niet meer, juist daarom vind ik dat zo gaaf. Het semi-rammelende drumwerk, klinkend als primitief zwartgeblakerd potten-en-pannen-geransel heeft ook absoluut z'n charme, net als die bijna uit de bocht vliegende gitaarleads en -solo's. Begrijp me goed: ik bedoel dit niet denigrerend of zo, ik vind het echt geweldig dat een hedendaagse band de stijl en atmosfeer van lang vervlogen tijden nog zo perfect weet neer te zetten.

Als perfecte voorbeeld zou ik Goat Perversion willen voorleggen, waar een arsenaal aan boerderijdieren-geluiden ten gehore wordt gebracht, waarbij ik vermoed dat zij ten (slacht)offer vallen aan de weregoat. Dit nummer is zo verdomd ranzig, hier houd ik wel van! Het gaat vrijwel naadloos over in afsluiter Burn Deep The Signs Of Hell, dat in een traag tempo en voorzien van verrukkelijk vervormde effecten verdomd onheilspellend is. Dankzij zo veel dreiging in combinatie met het loom voortbeukende tempo is dit wel een favorietje hoor!

Ach, ik vind deze hele EP gewoon te gek! Ik ken geen voorgaand werk van Weregoat, dus voor nu houd ik het op: meer! O ja, en hij is hieronder in volle glorie te horen. Zou een bijpassende video niks zijn? Daar ben ik dan echt heel benieuw naar. Hahahahahahaha - wegstervend gegalm......

Nocturnal Hellfuker - Bass, Vocals

Sadoseducer - Drums

Lecherous Agressor - Guitars