Winterblind - Effigy

• BandWinterblind [BE]
• TitelEffigy
• Release datum16-02-2019
• LabelEigen beheer
• PromotorHard Life Promotion [NL]
• Genre Avant-garde / experimentele metal, Djent / progressieve metal

Tracklist

01. Torus
02. Stride
03. Screen Queen
04. Black-Scholes
05. My Public Anatomy
06. Never Change

De Belgische band Winterblind blijkt tot mijn verbazing al te bestaan sinds 2006. Dat ik er nog niet eerder van gehoord had mag misschien verklaard worden door de weinige activiteit op het gebied van releases. In 2007 en 2010 verschenen twee demo's, 'pas' in 2015 het debuutalbum Ya Mashina. Wat ook scheelt is de muzikale ontwikkeling die het gezelschap heeft doorgemaakt. Ooit begonnen als black-georiënteerde band, is de muzikale koers inmiddels verzet richting een modern groovende, progressieve rock/metal-mix.

Effigy is het meest recente wapenfeit van Winterblind, een EP die zes titels telt en 21 minuten aan behoorlijk experimentele, progressieve muziek bevat. Nou ja, na een paar luisterbeurten vind ik het nog altijd redelijk ingewikkeld klinkende metal. In de hardere en snellere stukken is nog wel iets van de roots van de muzikanten te horen in de vorm van melodieuze black metal-riffs (zoals Screen Queen bijvoorbeeld laat horen).

In het algemeen vind ik het maar lastig om zo her en der aanknopingspunten te vinden om me aan vast te houden. Er komt zo'n beetje van alles voorbij tussen Primus en Mr. Bungle-achtige funk (My Public Anatomy) en death/black-uitschieters, aaneengeregen door als jazz klinkende improvisaties. Inderdaad, bij vlagen dus echt niet te volgen. Als ik dus al iets aan te merken heb op de muziek op Effigy is het dus het gebrek aan structuur en houvast. Desalniettemin weten de muzikanten zelf heel goed wat ze doen, de instrumentbeheersing klinkt top; en ook over de composities zal ongetwijfeld goed zijn nagedacht.

In afsluiter Never Change (leuk zo'n ironische titel) gaat de band wel erg ver in z'n experimenteerdrift (met een hoofdrol voor de basgitaar), al vind ik juist helemaal niks mis met een lekker stukje jazzy funk op z'n tijd. Winterblind maakt het de luisteraar verre van gemakkelijk, dit lijkt me echt muziek waar slechts een beperkte groep liefhebbers van kan genieten. Buiten de makers zelf dan natuurlijk.