Loading...

Xysma - Yeah

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 12-04-2017

Tracklist

01. Why Am I I?
02. On The Hill of Desecration
03. Uranus Falls
04. Aspirations
05. Reflections of Eternity
06. 06 First Sunbeams of The New Beginning
07. Above The Horizon
08. Importance of The Dimensionless Mirage
09. Until I reach The Unattainable
10. There Is Only One Sun
11. Written Into The Sky
12. Outro
13. Foetal Mush
14. Paradise of Steaming Cadavers
15. Entangled in Shreds
16. Mild Stench of Rot
17. Dismemberment In Trance
18. Cranial Cradle
19. 19 On The Hill of Desecration
20. Entangled in shreds (live)
21. Embodiment of Morbidity
22. Fata Morgana

Xysma is opgericht in Naantali (vlakbij Turku) in Finland in 1988. De band is ooit begonnen als (gore)grind-band, en was daarmee 'officieel' de eerste in Finland. Maar bij die grindcore zou het niet lang blijven. Uiteindelijk brachten de Finnen vijf studio-albums uit, waarbij de stijl veranderde van goregrind en (old school) death metal via heavy metal naar (hard)rock en eindigend met popmuziek. Af en aan zitten er wat jaren rustpauze in de loopbaan, maar heden ten dage is de band nog altijd - of opnieuw als je wil - actief.

Platen worden er sinds de jaren '90 al niet meer gemaakt, maar heruitgaven, met name uit de zwaarste metalen periode van de band verschijnen nog met regelmaat. Zo ook deze Vic-re-release van het cult-debuutalbum Yeah, oorspronkelijk uit 1991. De originele versie is opgenomen in de legendarische Sunlight Studios met de al even bewierookte Tomas Skogsberg (bekend van zijn werk met Entombed, Dismember, Therion) in Zweden in 1990.

Maar Vic zou Vic niet zijn als daar niet een en ander aan zou zijn toegevoegd. En dus krijgen we hier ook nog Above the Mind of Morbidity en Fata Morgana, beide EP's uitgebracht in 1990, dus nog voor het debuutalbum, voor de kiezen. Dat levert een aangenaam totaal van 22 tracks en ruim een uur aan muziek op.

De vroege Xysma had z'n roots in de bloeiende Britse grindscene (denk Carcass en aanverwanten) maar debiteerde ook naar hartenlust uit de vroege Zweedse death metal. Hieruit ontstond een voor die tijd behoorlijk eigen geluid. Op Yeah is dan ook goed te horen hoe goed de groovende old school death en spetterende grindcore samengaan. Maar de band schrikt er ook niet voor terug om wat genrevreemde fragmenten in te passen, zoals clean gitaargetokkel gecombineerd met vervormde fluisterzang (Uranus Falls).

Vooral de twee genoemde EP's maken duidelijk waar Xysma in muzikaal opzicht vandaan kwam, en mede de (verdiende) aandacht uit met name de grind-hoek. Het is rauwe, pure, primitieve death metal met gore- en grind-aspiraties; zo lekker smerig en gruizig dat ik het zelf ook nog leuk vind. Een bedompt geluid en de intens ranzige putrochels maken de aanschaf van deze release verplicht voor elke zichzelf serieus nemende old school death-liefhebber!

Jani Muurinen 'Janitor Mustasch' - Vocals

Olli Nurminen 'Olivier Lawny' - Guitars

Vesa Iitti - Bass

Teppo Pulli 'Marvellous Sidney Safe' - Drums