Golden Dawn - Return To Provenance
- Golden Dawn [AT]
- Return To Provenance
- 09-01-2012
- Non Serviam Records [NL]
Tracklist
01. Nameless
02. Return To Provenance
03. Dark Illumination
04. Dionysian Eucharist
05. Denial
06. Seduction
07. Vision Of Entirety
08. Self-destruction
Negen jaar na het vorige album Masquerade en twintig jaar na oprichting komt Golden Dawn in de vorm van Return To Provenance met hun vierde 'lang'speler op de proppen. Traditie kan deze Oostenrijker(s) dus niet ontzegd worden. Oorspronkelijk ontstaan als een eenmans melodieus black metal project is Golden Dawn langzaam aan geëvolueerd tot een band met een veelheid aan invloeden. Gothic, dark, folk/pagan en black metal zijn allemaal al de revue gepasseerd in de geschiedenis van de band. Verpakt in een duister muzikaal concept lijkt een kruising van atmosferische black met de in onbruik geraakte term dark metal momenteel het best van toepassing.
Lichtvoetig en met een lichte bombast komen de zeven niet al te lange tracks voorbij gedarteld. Persoonlijk vind ik het niet al te spannend, ik interpreteer de muziek als een soort black metal light. Te beginnen met Nameless, met de weinig subtiele toetsen accentjes en de zeer melodieuze brug is dit muziek die niet al te zwaar op de maag ligt. Het titelnummer van het album volgt, dark metal lijkt me toch ook wel van toepassing op de huidige muzikale koers van Golden Dawn. Vooral de langzamere passages zijn in weerwil van de donkere, gruizige zang behoorlijk toegankelijk. Behalve een sporadische tempoversnelling lijkt black metal hier nauwelijks van invloed.
Die lijn zet zich voort met het speelse intro van Dark Illumination. Ook hier gaat het om (atmo)sferische muziek, gothic loert om de hoek, de band schuwt zijn toegankelijkheid geenszins. Het begin van Dionysian Eucharist is zelfs ronduit swingend, alvorens de band zich in dit nummer eindelijk weer eens aan melodieuze black metal waagt. Seduction lig dan bijvoorbeeld ook weer lekker op stoom, al zijn ook hier pakkende ritmische passages aanwezig. Samen met het toetsenwerk levert dit weer een voor de hand liggend old school gevoel op. Wel lekker riffwerk trouwens.
Hoewel ik net schreef dat ik de muziek van Golden Dawn niet spannend vind, kan een zekere eigenheid de band niet ontzegd worden. Men heeft sinds de jaren negentig voor een eigen koers gekozen en houdt daar ondanks de voortschrijdende muzikale ontwikkelingen gewoon aan vast. Enerzijds klinkt de muziek op dit album enigszins gedateerd, anderzijds behoudt de band hiermee wel z'n eigen identiteit, zonder zich rekenschap te geven van wat in het huidige muzikale klimaat gevraagd wordt. Op de uitvoering daarvan valt niks aan te merken, Golden Dawn is duidelijk een band die weet waar het mee bezig is.