Splatters - Fear Of The Park

• BandSplatters [IT]
• TitelFear Of The Park
• Release datum30-03-2012
• LabelAtomic Stuff [IT]

Tracklist

01. Intro
02. Killer Clown
03. Welcome to Zombieland
04. Here Come The Monsters
05. Die In a Leather Jacket
06. Hope
07. Why Do
08. Sinner In Heaven
09. Lucky 13
10. Minotaury
11. Dark Way

Italië brengt ons normaal gesproken kwalitatief verzorgde en serieuze muziek. Natuurlijk is er dan altijd eens zo'n uitzondering die de regel bevestigt. En dat is deze keer Splatters. De band verklaart openlijk hun liefde voor overdrijving, moord, horror b-films en bloedvergieten, vooral heel veel bloed. De titel van hun debuutalbum Fear Of The Park, de albumhoes, de namen van de bandleden en songtitels als Killer Clown en Welcome To Zombieland zetten een duidelijk beeld neer. Nog voor je een noot gehoord hebt weet je als luisteraar al: dit wordt lachen, gieren, brullen; vooral niet te serieus nemen.

Het woord Enter bij de ingang ziet er uitnodigend uit, dus laat ik de wereld van Splatters maar eens binnenstappen. Ik hoop dat mijn nieuwsgierigheid niet afgestraft wordt, ik zou immers door mijn eigen introductie genoeg gewaarschuwd moeten zijn. Toch zet ik mijn zoektocht voort naar achtbanen, schiettenten, carrousels en suikerspin- of oliebollenkraam. Wat ik vind echter zijn vampiers, meedogenloze (serie)moordenaars, maniakken en andersoortige lieden met overduidelijke psychische problemen. En bloed, vooral heel veel bloed.

Mocht je je afvragen waar al die spetters (Splatters, duh) toch vandaan komen, treed dan binnen in Fear Of The Park, ofwel, beluister dit album maar eens. Daar wordt het uitgebreid uit de doeken gedaan. En dan heeft Splatters me toch beet. Want waar ik, naar aanleiding van de band's eigen introductie en de door mijzelf genoemde uiterlijke voortekenen, verwachtte getrakteerd te worden op bloederige grindcore, teistert old school heavy metal mijn gehoorgangen. En wel die van het oubollige soort. Soms is er zelfs sprake van klassieke hardrock a la AC/DC, luister maar eens naar de gitaarlijnen van bijvoorbeeld Here Come The Monsters. Is dit album soms al in 1980 opgenomen of zo?

Gooi het al genoemde AC/DC, Twisted Sister en oude Judas Priest (Lucky 13, waar ik bijna Breaking The Law wil gaan zingen) op een hoop, roer er wat NWOBHM doorheen (Saxon of zo, niet te ingewikkeld), en het resultaat van dat mengseltje levert het weinig spetterende(!) Splatters op. Een belangrijke invloed lijkt me ook The Misfits te zijn geweest. Het horror aspect, sommige rockabilly refreintjes (Sinner In Heaven) en de soms vette baslijnen komen rechtstreeks uit die hoek.

Ironie, clichés en vulgariteiten, dit alles flink met bloed besmeurd, dat is wat Splatters te bieden heeft op hun debuutalbum. Grappen en grollen voor degene die er de humor van inziet, veroorzaakt door seriemoordenaars en andere zieke geesten. En dat van die clichés en vulgariteiten geldt ook voor de muziek, die we de afgelopen 30 jaar al vaak genoeg gehoord hebben. Overigens vind ik het intro van het album nog het leukste van alles; over ironie gesproken. Dat klonk nog veelbelovend, de rest is middelmaat. En dat meen ik bloedserieus.