Loading...

Verwoed - Bodemloos

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 27-06-2016

Tracklist

01. Bodemloos
02. Een Leven Aan De Oppervlakte
03. Leegte

Verwoed lijkt een nieuwe band, maar is eigenlijk hetzelfde als, of de opvolger van, Woudloper (sinds 2014 actief, een single en een EP uit). Dit was, en is dus, het eenmansprojekt van ene Erik B., die we ook kennen als drummer van Dresden/Leningrad. Ironisch genoeg heeft ook die band net z'n naam veranderd, en heet nu Uur. Goed, Verwoed dus, heeft nu een eerste release uit, ik beschouw het maar even als een mini-album/EP, met een speelduur van zo'n 25 minuten en drie titels: Bodemloos.

Titelnummer Bodemloos had ik al eens eerder gehoord, en zette mij op de gedachte aan gitzwarte, maar zeer sferische black metal. Naast de aanwezige blasts - het blijft wel black metal natuurlijk - ligt de nadruk namelijk eerder op langzamere, sferische, soms zelfs melodieuze passages. Dat vind ik persoonlijk zeker geen straf, ik heb niet zo veel met die ramme(le)nde old school black. Des te meer met sfeervolle, melancholieke, misschien zelfs wel depressieve klanken; en daarvan horen we hier genoeg. Luister maar eens naar Een Leven Aan De Oppervlakte, waarin kwistig gestrooid wordt met fraaie melodieën. Ook Leegte begint aangenaam ingetogen, mysterieus bijna.

Overigens lopen de drie tracks hier naadloos in elkaar over, al is wel een scheiding/overgang hoorbaar door middel van een feedbackende gitaar als een soort van intro en outro. Hierdoor heb ik als luisteraar wel het idee dat ik naar een samenhangend geheel zit te luisteren. Het is misschien raar om van black metal te zeggen, maar ik vind Bodemloos oprecht mooi, in de zin van sfeervol, aansprekend; pakkend en beklemmend. De muziek doet zeker in de ingetogen momenten (luister hiervoor maar eens naar Leegte) eerder denken aan melodieuze of funeral doom dan aan black metal. Dit spreekt mij enorm aan.

Helaas zijn de teksten - zowel gefluisterd als gescreamd - voor mij onverstaanbaar, zelfs al zullen ze ongetwijfeld in het Nederlands zijn. Ik heb hierdoor geen idee van de daadwerkelijke thematiek; al zijn de songtitels - en uiteraard de opgeroepen sfeer - wel veelzeggend, daar lijkt me weinig vrolijkheid achter te zitten. Toch stoort me dat totaal niet, ik heb genoeg aan de sfeer die wordt opgetrokken door het weemoedig klinkende geluid in de ingetogen stukken. Leegte is wat dat betreft als titel al veelzeggend. Deze EP bevat echt alles dat mij zo aantrekt in donkere muziek, waarbij de overwegend karige, sobere invulling hier juist een pre is.

Erik Bleijenberg - alles