Sepulcros - Vazio

• BandSepulcros [PT]
• TitelVazio
• Release datum12-03-2021
• LabelTranscending Obscurity [IN]
• Genre Black metal, Doommetal

Tracklist

01. Involucro Oco
02. Vazio
03. Marcha Funebre
04. Magno Caos
05. Hecatombe
06. Humana Vacuidade

Sepulcros is een doom metalband uit Portugal en Vazio is hun eerste langspeler, en blijkt een duister, somber en verstikkend beest van een album. Elk element van de band, van de zang tot de productie, wordt in dit album gegoten om zo'n verzonken, leeg geluid te creëren en het resultaat mag er zijn. De flow van het album is goed bedacht - zes nummers met een gezamenlijke speelduur van zevenendertig minuten. Deze perfecte lengte smeekt gewoon om veel herhaaldelijk luisteren. Het is echter niet alleen de looptijd van het album die helpt bij de flow, maar ook de nummers zelf, met name de intro en de outro, want deze zorgen voor enorm veel (duistere) sfeer.

Deze band komt rechtstreeks uit de underground (dat ervaar je ook letterlijk wanneer je de eerste klanken gehoord hebt) en spuwt een krachtige, majestueuze vorm van zwartgeblakerde doom metal uit die behoorlijk overrompelend is. Het is bij vlagen echt een intense muur van geluid die op je af komt, waarbij ik dan toch weer moet denken aan, daar heb je ze weer, het Amerikaanse Ævangelist van hun eerste paar albums. Titelnummer Vazio is een bodemloze put van wanhoop, enorm aangrijpend wanneer deze muziek en atmosfeer jouw ding zijn. Aardedonker en zo af en toe ook spijkerhard. Sepulcros put net zo gemakkelijk uit schier onpeilbare diepten, als uit ziedend black-geraas.

Zoals wel vaker in een dergelijk duister genre zitten de vocalen bijna verstopt in de mix, als ondergrondse wanhoopskreten, daarbij ook nog 'geholpen' door galmende effecten - net als het trommelwerk trouwens. De boosaardigheid die dat oplevert verhoogt alleen nog maar de toch al misantropische atmosfeer. O ja, de bandnaam sepulcro(s) is dan ook het Portugese woord voor 'graf' (graven) terwijl de albumtitel Vazio 'leeg' betekent. Je luistert dus letterlijk naar lege graven ... ik bedoel maar.

Met een variatie op de klassieke dodenmars (je verwacht als eerste Marcha Funebre, maar daarvoor laat titelnummer Vazio ook al iets in die richting horen) zit je voor de klassiekere doomfans al snel goed. Eigenlijk vind ik een groot deel van de muziek op dit album wel te herleiden naar deze ultieme treurmars. Uitgezonderd de snelle muzikale uitbraken dan, het is wel even wennen aan de ongekunstelde blasts die het doomgeweld op ruwe wijze doorklieven. Nummers als Vazio, Marcha Funebre en het avontuurlijke Hecatombe verrassen wat dat betreft in eerste instantie.

De heerlijk smerige herrie die Sepulcros over ons uitstort is niet uniek in z'n soort, maar luistert wel verdoemd lekker weg. Drie van de vijf muzikanten blijk ik al te kennen van Summon, hetgeen de overeenkomstige rauw- en zwart-heid verklaart. Toch maar eens in de gaten houden deze scene.