Loading...

Akelei - Een Van Ons

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 12-01-2022

Tracklist

01. Een Van Ons
02. Nabij
03. Hierna (Van Binnenuit)

Akelei wordt begin 2006 opgericht met het doel om sfeervolle, gevoelige muziek te maken. De eerste opnames resulteren in een demo die de naam Promo '08 krijgt. Hier staan vier nummers op die samen net onder de 40 minuten klokken. De liedjes kenmerken zich sindsdien door lage tempo's en gelaagd gitaarwerk. Contrast is een gegeven: er is licht en zwaarte, helderheid en vervorming, nabijheid en afstand. Al deze elementen komen samen in het karakteristieke doom metalgeluid waar de band om bekend stond. Want Akelei heeft op het gebied van releases echt heel lang niks van zich laten horen; sterker nog: ik ging er van uit dat de band inmiddels gestopt was. Niets is minder waar, gelukkig. Want ik was in 2010 zwaar onder de indruk van hun album-debuut De Zwaarte Van Het Doorstane (en trouwens ook van de 'stand-alone'-track Dwaaluur). Ook het enige optreden van de band dat ik ooit bijwoonde (16 september 2012, met The 11th Hour en The Gathering in De Helling) staat in mijn geheugen gegrift!

Nu, elf jaar na De Zwaarte, is Akelei terug met een nieuwe EP: Een Van Ons. De mail waarin dit geweldige nieuws kwam overviel me dan ook volledig. En natuurlijk ging ik meteen luisteren. De drie nummers op deze nieuwe plaat laten enerzijds een vertrouwde kant van Akelei horen, maar ook worden nieuwe elementen toegevoegd. Ik heb het gevoel dat ten opzichte van een decennium geleden, Akelei wel wat aan pure 'logheid' of 'heaviness' heeft ingeboet. Er wordt - vooral met titelnummer Een Van Ons - nadrukkelijk ingezet op een intieme atmosfeer, waarin rijke arrangementen met vleugel, viool en altviool, en de stem van Scarlet Stories-frontvrouw Lisette van den Berg een wel heel voorname rol vertolken.

Gebleven zijn de prachtige samenzang - dat was al een sterk punt bij Akelei - en het gevoel van melodie. Voorheen vormde die melodie een prachtige wisselwerking ten opzichte van de serieus logge doom-elementen, hier lijkt die melodieuze insteek bijna wel een doel op zich. Heel flauw gezegd mis ik de zwaarte van De Zwaarte (het nummer) in puur muzikaal opzicht. Het is er nog wel, maar minder nadrukkelijk; of misschien minder aanwezig met de gedachte vanuit de (noodzakelijke) dynamiek.

De Nederlandstalige teksten vind ik nog altijd een enorm pluspunt, echt zo eigen binnen de doom-scene. Prachtig! De thematiek zou ik in eigen woorden zoeken binnen de menselijke interactie en verbondenheid, het verdriet van en omgaan met al dan niet definitief verlies (iemand die er niet meer is of niet meer bij je is) terwijl ook het ongemak van de beperkte omgang in een pandemie me wel wat van toepassing lijkt. Al kan dat laatste ook toeval zijn, dan wel mijn interpretatie vanwege juist deze actuele situatie.

Wat vind ik het toch heerlijk om de tijd te mogen en kunnen nemen om Een Van Ons uitgebreid te beluisteren. Ontspannen, liggend op bed of bank, de muziek in mij opnemend, bij vlagen wegdromend, genietend; maar ook zittend aan een toetsenbord om deze tekst te tikken, tevens meeluisterend, en na te denken over de teksten, de muzikale invulling, en de combinatie daarvan. Hoewel ik door de jaren heen De Zwaarte zeker nog wel heb terug geluisterd, heb ik die nu voor deze gelegenheid ook weer eens helemaal terug gehoord. Mijn waardering daarvoor is zeker niet verminderd! Vooral van het titelnummer krijg ik nog altijd kippenvel.

Ik merk dat ik van de vergelijking met 'toen' niet heel vrolijk word. Net als ikzelf (en wie niet) is Akelei - of beter gezegd de makers van Een Van Ons - in tien jaar tijd veranderd. In puur muzikaal opzicht kan Een Van Ons in mijn beleving niet tippen aan De Zwaarte Van Het Doorstane. Toch 'wint' Een Van Ons het qua atmosferische diepgang, en de veelzijdigheid van de ingezette middelen. Ik vind het dan ook lastig om Een Van Ons te horen zonder de geschiedenis van Akelei daaraan te koppelen. Maar zelfs als op zichzelf staand product is Een Van Ons nog altijd absoluut de moeite waard voor de liefhebber van atmosferische doom!

Misha Nuis - zang, gitaar

Josha Nuis - drums

Harm Wiegers - bas

Matthijs van Wageningen - gitaar

Aline Kuiper - piano, zang

Lisette van den Berg - zang

Julia Termeer - viool

Ronja Ihle - altviool

Ørnulf Sigernes - zang