Booby Trap - L(i)mbo

• BandBooby Trap [PT]
• TitelL(i)mbo
• Release datum01-12-2025
• LabelFirecum Records [PT]
• PromotorAgainst PR [PT]
• Genre Crossover, Thrashmetal

Tracklist

01. Salvação
02. Um Dia de Cada Vez
03. Sorte Maldita
04. Canção do Bandido
05. Vulto
06. Maldição
07 Será que Há Vida Antes da Morte
08. Máquina Militar
09. Limbo
10. Antissocial [Trust cover]
11. Nada de Nada
12. Matar ou Morrer

(lim.bo) Hoek, rand, franje. Anatomische structuur die een orgaan omlijnt. De zichtbare grens van een verduisterd hemellichaam. Een plek waar de rechtvaardigen de komst van Jezus afwachtten. Een staat van onzekerheid of besluiteloosheid. En: het nieuwe album van Booby Trap!

Op hun zevende album besluit de Portugese band Booby Trap na meer dan dertig jaar een andere richting in te slaan en zich voor het eerst volledig te richten op hun moedertaal. Hun gebruikelijke reis door het dagelijks leven van de mens en sociale rechtvaardigheid slaat nu een persoonlijker pad in, gebaseerd op persoonlijke ervaringen, van hen die niemand iets verschuldigd zijn.

Alsof de met crossover / hardcore-invloeden doorspekte thrash metal van Booby Trap van zichzelf nog niet fel en energiek genoeg is, doet het gebruik van een 'vreemde' taal daar nog een schepje bovenop. Okay, dit is niet zo snerpend zoals ik dat wel van Spaanse bands ken, maar het spreekwoordelijke Zuidelijke temperament is zeker terug te horen - dan wel te ervaren.

Sorte Maldita en Canção Do Bandido zijn twee goede voorbeelden van de aanpak van Booby Trap: een dikke basgitaar, donderende drums, afwisselend groovende en stevig doorbeukende tempo's, en dat allemaal voorzien van felle zang. De riffs zijn dik in orde, in die zin dat ze lekker in het gehoor liggen; heel spannend of origineel zijn ze niet. De gitaar-leads en -solo's zijn voor alles functioneel.

Alsof een vergelijking met Anthrax er al niet dik genoeg bovenop ligt met deze stijl, heeft Booby Trap dan ook maar besloten om een overeenkomstig nummer te coveren: Antisocial - uiteraard oorspronkelijk van de Franse band Trust. Wel grappig dat ook deze in het Portugees gaat - toch weer een andere dimensie.

Hoewel dit soort thrash toch altijd wel een beetje een air van "te eendimensionaal" over zich heen heeft, vind ik het toch over het algemeen toch wel lekker om naar te luisteren. Het opgefokte karakter spreekt me zeker aan, met in dit geval nog het extraatje van de (voor mij) onverstaanbare teksten. Ik vind L(i)mbo een alleraardigst album!