Loading...

Cavalera Conspiracy - Psychosis

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 25-12-2017

Tracklist

1. Insane
2. Terror Tactics
3. Impalement Execution
4. Spectral War
5. Crom
6. Hellfire
7. Judas Pariah
8. Psychosis
9. Excruciating

Vorm boven inhoud, dat is wat veel hedendaagse metalbands te bieden hebben in mijn beleving. Daar moet ik zeker aan denken bij de muziek van de gebroeders Cavalera. Het vierde album onder de naam Cavalera Conspiracy heet Psychosis, en is vorige maand op de wereld losgelaten.

Hierop is de beukende, groovende, hedendaagse thrash van de broers weer in het herkenbare keurslijf gewurmd. De drums donderen, ratelen en hakken als vanouds, het gitaarwerk is tot in de puntjes verzorgd, en Max' zang klinkt even boos als altijd. Dankzij samples (Hellfire, afsluiter Excruciating) en een uitgekiende productie (beiden van de hand van Arthur Rizk) klinkt het geluid lekker vol, en wordt de luisteraar constant bezig gehouden.

Zo overtuigen de heren Cavalera op CD in elk geval een stuk meer dan in vergelijking met hoe ik ze de laatste keer op het podium zag (Roots Bloody Roots-set op Graspop). Waarbij ik me dan direct af vraag of dat nou hun eigen verdienste is, of die van de dienstdoende producer. Want eerlijk is eerlijk: Psychosis klinkt als de spreekwoordelijke klok. Hard, gemeen, intens, agressief, bij vlagen thrashy (opener Insane, Crom, beiden met hoog Slayer-gehalte), dan weer d-beat groovend (Terror Tactics). En met regelmaat zelfs heerlijk duister en dreigend (Spectral War, doet me in momentjes wel wat aan Celtic Frost denken).

Maar om nou te zeggen dat individuele tracks een hoogtepunt bevatten, nou nee. Psychosis klinkt juist als album, als geheel, zo lekker. Zonder nou ergens een hoogtepunt of dieptepunt te kunnen aanwijzen houdt het album je in een greep. De vorm is uitstekend verzorgd, maar inhoudelijk, qua songs, zijn er niet echt opvallende composities aan te wijzen. Psychosis luistert gemakkelijk en vertrouwd weg, en zal op het moment van beluistering menig metalfan moeten kunnen aanspreken; maar het is na beluistering wel een album dat je snel weer vergeet.

Max Cavalera - Gitaar, zang

Iggor Cavalera - Drums, percussie

Marc Rizzo - Gitaren

Arthur Rizk - Bas, synthesizers