Darkest Era - Severance

• BandDarkest Era [GB]
• TitelSeverance
• Release datum13-06-2014
• LabelCruz Del Sur Music [IT]
• PromotorSure Shot Worx [DE]

Tracklist

01. Sorrow's Boundless Realm
02. Songs Of Gods And Men
03. The Serpent And The Shadow
04. Beyond The Grey Veil
05. Trapped In The Hourglass
06. The Scavenger
07. A Thousand Screaming Souls
08. Blood, Sand And Stone

Darkest Era is een heavy metalband uit Noord-Ierland, actief sinds 2005; toen nog als Nemesis, maar daar waren er al iets te veel van, sinds 2007 onder de huidige naam. Na twee EP's bracht de band in 2011 debuutalbum The Last Caress Of Light uit, waarmee de band zich serieus in het metalen landschap nestelde. Maar eens horen hoe het de band op het nieuwe album Severance vergaat.

De muziek die het kwintet ons voorschotelt is een op papier interessante combinatie. Waarbij de afkomst van de band ondubbelzinnig terug te horen is, als je het niet zou weten kun je bijna niet anders dan concluderen dat Darkest Era een Keltische achtergrond moet hebben. Daarnaast horen we in het bandgeluid elementen van klassieke heavy metal, folk/pagan/viking metal, en een vleugje black metal. De muziek is vooral episch van aard, en zou ik ergens plaatsen tussen Thin Lizzy, de NWOBHM, Primordial/Mael Mordha en Bathory.

Dat levert op Severance acht interessante nummers op, die vooral verbonden zijn qua sfeer, en elk voor zich spannend genoeg om te boeien en eigen te zijn. Opener Sorrow's Boundless Realm doet dat heftig. Althans, na een kort akoestisch gitaarriedeltje vliegt er 'opeens' een beste blast uit de startblokken; om vervolgens over te gaan in de folky heavy metal die we zo veel meer gaan horen op dit album. De melodieuze insteek komt vooral van de sterke, cleane zang, waar achter vandaan drums en snarenwerk aardige duelletjes uitvechten. Gaandeweg het nummer komt ook het gitaarwerk met aangename melodieën, om de toegankelijkheid te vergroten.

Songs Of Gods And Men vind ik persoonlijk wat obligaat klinken, hier gebeurt me te weinig; het nummer kabbelt maar zo'n beetje voort. Het intro van The Serpent And The Shadow maakt dat meteen goed, ook het vervolg grijpt me al weer een stuk meer bij de kladden. Lekker opzwepende heavy metal in het vertrouwde galopperende ritme; ok, niet al te origineel, maar wel pakkend. Zo hebben elk van de volgende nummers hun betere en net wat mindere momenten, waarschijnlijk ook afhankelijk van de persoonlijke smaak van de luisteraar.

Zo vind ik Beyond The Grey Veil wat traag, zoals in een ouderwetse film waarin het verhaal maar niet wil vlotten. Trapped In The Hourglass is daarentegen zeer afwisselend, en switcht handig heen en weer tussen blast-tempo's en traditionele heavy metal. Waarbij de overgangen soepeltjes verlopen. The Scavenger doet nog het meest aan Iron Maiden / NWOBHM denken, een vlot, compact nummer.

Zo naderen we langzamerhand het afsluitende epos Blood, Sand And Stone, dat geheel in de sfeer van een klassiek album een stevig en samenvattend slotakkoord behelst. Inderdaad een nummer waar veel in zit, maar vooral veel pathos, zeker in de zang. Overigens nog niet vermeld, maar verwacht bij het folk-aspect zeker geen fluitjes, doedelzakken, keyboardriedeltjes of andere vrolijkdoenerij, Darkest Era, de naam zegt het al, brengt ons donkere muziek. Traditioneel in al z'n verschijningsvormen.