Desert Storm - Omens

• BandDesert Storm [GB]
• TitelOmens
• Release datum01-05-2020
• LabelAPF Records [GB]
• PromotorPurple Sage PR [FR]
• Genre Hardrock, Sludgemetal, Stoner

Tracklist

01. Omens
02. Black Bile
03. Vengeful Gods
04. Pain, Grief and Suffering
05. The Path of Most Resistance
06. The Machine
07. Lockjaw
08. Rebirth

De Britse heavy rockband Desert Storm bestaat al sinds 2007, heeft tot voor dit jaar al vier full-lengths, twee EP's en een split afgeleverd. Mijn kennismaking kwam pas met het voorlaatste album Sentinels uit 2018, hetgeen een aangename bleek. Ik had naar aanleiding van het beluisteren van Sentinels ook direct wat ouder materiaal van Desert Storm opgezocht. Ik zei zojuist voorlaatste album, dat impliceert dat er nieuw werk is, en dat klopt: op 1 mei verscheen album nummer vijf: Omens. De voortekenen zijn me in elk geval gunstig gezind: een week eerder kwam Elder met een album met dezelfde naam, en die beviel me uitstekend!

Desert Storm laat in hun muziek van alles doorsijpelen dat maar te maken heeft met heavy rock. Ouderwetse hardrock, southern rock, stoner, sludge; het vijftal haalt de invloeden her en der vandaan. Dat levert een wat mij betreft (opnieuw) smakelijk hapje op, dat wel wat zwaar op de maag ligt. De nieuwe tracks lijken nog wel wat logger te klinken dan voorheen, al vergeet Desert Storm nooit om ook een vleugje melodie en toegankelijkheid in hun muziek te (ver)stoppen.

Na het intrigerende intro Omens vuurt Black Bile zonder oponthoud de eerste zware riff op de luisteraar af. Een meeslepende groove, vermengd met sludgy beukwerk vormen de hoofdbestanddelen voor het geluid van Desert Storm. Dit wordt afgemaakt met een rauwe brulstem, die op krachtige wijze de teksten uitschreeuwt. Natuurlijk is er ruimte voor een ingetogen middenstuk, om de spanning nog wat verder op te voeren naar een knallende climax. Vervolgens overtuigt Vengeful Gods met de kracht van de herhaling, riff en melodielijn spelen met de luisteraar een bijna hypnotiserend spel, met groovend en beukend geweld op de achtergrond. Dit lijkt wel zo'n beetje het basisrecept van Omens, want ook Pain, Grief And Suffering hanteert deze zeer aangename werkwijze.

Ondanks die veel voorkomende herhalingen binnen de nummers, bieden de tracks niet alleen zelf, maar ook onderling meer dan voldoende afwisseling. Ingetogen sfeerstukken, wisselingen in tempo en ritme, zelfs in atmosfeer, houden je als luisteraar voortdurend bij de les. Luister maar eens naar het beklemmende begin van The Path Of Most Resistance: totaal niet heavy, maar wel enorm angstaanjagend. Dit nummer laat echt een zinderende opbouw horen, en is echt atmosferisch te noemen. Daarna moet een nummer met als titel The Machine natuurlijk wel helemaal los gaan, hier keren we dan ook weer terug naar het betere groovende beukwerk. Na het korte, felle, en toch pakkende Lockjaw gaat met Rebirth het album als de spreekwoordelijke nachtkaars uit. Dat vind ik persoonlijk wel erg jammer, ik had hier liever een stevig, knallend slotakkoord gehoord.

Ondanks de tegenvaller van het slotstuk heb ik genoten van de sludgy stoner-rock van Desert Storm's vijfde album. Misschien niet de grootste prestatie in dit genre, maar de Britse band kan zich zeker meten met de internationale collegae. Aanrader voor de liefhebber!