Loading...

Hatebreed - The Divinity Of Purpose

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 06-02-2013

Tracklist

01. Put It To The Torch
02. Honor Never Dies
03. Own Your World
04. The Language
05. Before The Fight Ends You
06. Indivisible
07. Dead Man Breathing
08. The Divinity Of Purpose
09. Nothing Scars Me
10. Bitter Truth
11. Time To Murder It

Brulboei Jamey Jasta is terug! Nou ja, met Hatebreed dan bedoel ik dus. Hij heeft even de tijd genomen om aan een soloplaat te werken (Jasta, 2011) en een tweede plaat van Kingdom Of Sorrow (Behind the Blackest Tears, 2010) te fabriceren. Maar ook het hardcore Hatebreed bloed kruipt waar het niet gaan kan, en dus werd het tijd voor een nieuwe Hatebreed plaat, bijna vier jaar na het laatste selftitled album. Die werd op zich niet altijd even goed ontvangen, vooral de experimenten met cleane zang en een wat afwijkend, meer gevarieerd geluid werden nou niet bepaald als geslaagd beschouwd. Blijkbaar hebben de heren van Hatebreed dit zelf ook zo ervaren, en voila: op de nieuwe plaat The Divinity Of Purpose heeft Hatebreed zich weer helemaal herpakt.

Wat kunnen we verder dan nog verwachten. Een ouderwetse rauwe, rammende, beukende US hardcore plaat die je alle hoeken van de kamer laat zien. De vocalen zijn weer zoals het hoort: agressief waar het moet, en meezingbaar / mee te brullen in de refreinen en de shouts. Tot aan de teksten aan toe zeer voorspelbaar, zoals de hardcore liefhebber het graag hoort. Straffe riffs, ritmes om mee te springen en shouten, allemaal bedoeld om live op het podium te knallen, moshen en rossen als een malle.

Opener Put It To The Torch laat dan ook geen misverstand bestaan over de bedoelingen van Hatebreed en maakt bovenbeschreven verwachtingen helemaal waar. Kort maar krachtig, to the point, geen intro, gewoon direct knallen. De navolgende paar tracks laten al vanaf het begin de meebrulstukjes / shout-uitnodigingen horen; al zijn natuurlijk ook in de refreinen de nodige catchy zanglijnen te horen.

Metal invloeden zijn er in de vorm van een thrashy passage in een nummer als Own Your World, of een gitaarsolo in The Language. Before The Fight Ends You is zelfs in z'n geheel een fraaie metal / hardcore combinatie. De breakdowns zijn uiteraard ook niet van de lucht, maar staan het metalgevoel niet echt in de weg, de gitaren hebben een belangrijke rol en blijven riffen. Vooral aan het begin van een nummer komen thrashy riffs voorbij. Goede voorbeelden daarvan zijn Dead Man Breathing, verder midtempo, en met veel gitaarwerk; en Nothing Scars Me.

Met Indivisible is het dan tijd voor ouderwetse hardcore! Het intro met lage toms en bas is daar zeer typisch voor, net als het tempo dat gaandeweg het nummer alleen maar lijkt te worden opgevoerd. Ook titelnummer The Divinity Of Purpose begint op die manier en bevat dat lekkere vette hardcore geluid. Bitter Truth kenmerkt zich vooral door melodie, net als het refrein van afsluiter Time To Murder It, dat verder een verwoestende breakdown laat horen, die live de nodige ledematen zal doen sneuvelen.

Conclusie: Hatebreed is weer helemaal terug met een ouderwets hard album, vol met eenvoudige, compacte, doeltreffende liedjes.

Jamey Jasta - Vocals

Frank Novinec - Guitar

Chris Beattie - Bass

Wayne Lozinak - Guitar

Matt Byrne – Drums